dinsdag 23 juni 2020

Strontsiik

Ik sei it al earder,
strontsiik wurd ik fan dy protesten.
Lju dy't stânbylden fuort helje wolle
omdat it harren net (mear) oanstiet.

Fertsjinlik yn it ferline
en dêrtroch  eare mei in stânbyld.
Nim no Jan Pieterszoon Coen.
Wêr't syn byld stiet, wist ik net,
wat hij krekt dien hat earder, bin ik ek ferjitten.
Dy skiednisboekjes sjoch ik net alle wiken troch.

Ynienen is hij aktueel.
In meute hat iets ûntdutsen
en siket it doel op.
Hoorn dus, yn Noard Hollân.
In dei nei de slach fan Hoorn op freed 18 juny,
fytse wij der lâns.
It byld stiet er noch
en it prachtige stedhûs ek.
De terraske oan de foet sitte fol
en de opruiers binne foar in diel oppakt.
Gelokkich.


Op basis fan in eardere beoardieling hat hij it fetsjinne
om ferheven op in plein yn Hoorn te stean.
Want om no noch te bepalen at hij net doogde
of at hij in dogeniet wie, is wol lestich.
Ofbliuwe fan de stânbylden.

Bin bliid dat de Freule, Clara de Vos fan Steenwijk,
in byld krigen hat foar allinne mar goeie dingen
en wat sij dien hat foar Wommels.
In keatspartij foar jonges en hûzen foar de earmen

Of soene de dolle mina's harren kâns rûke
en konstateare dat de Freule frou/famke ûnfreonlik wie
troch in jongepartij yn it libben te stellen.
Kom mar net op, want ik gean der foar lizzen





Geen opmerkingen: