Hat er noch freonen

Ik hie altyd wol wat mei Willem van Hanegem. In goeie fuotballer bij Feyenoord en in eigensinnige man. In persoanlikheid. Wol in ferfelende persoanlikheid. Syn optredens yn praatprogramma's binne lachwekkend of miskien wol sielich.
Dat hij spilers better meitsje kin en dat hij wol ferstân fan it spultsje hat is wol dúdlik. Dat hij ek in goeie haadtrainer wêze kin, wol der bij mij net yn. Hij kin net yn in team wurkje. Moandei wie yn it praatprogramma VI ek wol dúdlik wa't it probleem bij Utrecht wie. Ien fan syn lêste freonen (Johan Derksen) die in flink boekje oer him iepen en liet neat hiel fan syn freon.
Dat de helptrainers ek al gjin freonen mesr fan him binne, is sa logysk as wat. Ik tink dat hij noch ien freon hat.



Mar dy libbet net mear....
En in sjongkarriere foar Willem sit der ek net yn , tink ik.

Ronnie is dea mar syn muzyk net

Ronnie is dea, mar syn muzyk libbet. 16 augustus 2008 ferstoar de man fan de Dubliners mei de djippe stim .
Syn Ierske muzyk freonen sizze him tank (en dat doch ik ek) foar syn bijdragen oan de Ierske muzyk.
Harkje nei U2, the Dubliners, Christy Moore en oan de ein in tige fit eagjende Shane Mc Gowan



En wylst ik dit skriuw bringt myn broer Lolke de nije CD fan Ernst Langhout, Hans Battenburg en Johan Keus. Mei Ierske drinklieten. Ik krij der toarst fan en ik sjoch út nei it optreden fan Ernst en Hans yn it Dielshûs op 9 novimber.

Sportlieten

It AD, wêr't ik no wer in pear moanne in abonnemint op ha, hat altyd ferrassende dingen. Koart lyn kombinearden se de muzyk en de sport.
Under de titel "Popparelstjes over surfen en honkbal" stelden se in top 10 op fan lieten dy't wat te meitsjen hiene mei sportbelibbing.
Under oaren, Queen mei We are the Champions, the Beach Boys mei Surfin USA , John Fogerty mei Centerfield, the Nits mei J.O.S. en de Trockener Kecks mei Naar de top.
Mar it moaiste nûmer wie All the way fan Eddy Vedder.

20 jier jong

Skreau ik earder noch dat ik muoite ha mei de oprop fan de KNVB om in minút stil te wêzen foar in bestjoerder dy't stoarn is en dy't ik nea kind ha, sa soe ik no wol in oere stil wêze wolle foar in oertinking fanwege it ferstjerren fan Frank Voshol. Net dat ik him koe mar....
In jonge dy't folop yn it libben stie, in jonge dy't sosjaal belutsen wie bij in protte dingen en in jonge dêr't elkenien fan hold. En boppedat noch mar 20 jier. Falt der dea hinne op it fuotbalfjild yn Boalsert.
It klinkt miskien wol raar, mar wat je jouwe krije je ek werom. Syn Boalserter fuotbaljende maten makken in gedicht dat wat mij oangiet yn oanmerking komt foar de Nobelpriis foar de literatuur.
Sa folle gefoel yn in gedicht lizze, wêrbij elk wurd in betsjutting hat, dit is echt super.

Folksliet

Dit wykein wiene wij bij it Celtic Folkfestifal yn Ljouwert. In geweldige sfear dy't makke waard troch jong en âld. Mei Wout Zijlstra as sprekmaster giet it altyd in nasjonalistyske kant op. Hearlik, syn promoasje foar it Frysk, wylst hij yn in skotse rok en it swurd fan Grutte Pier op it podium stiet te fertellen dat it Fean fan Ajax wûn hat.
In Skotse groep, in Ierske groep en fansels Skrum. Wij hawwe minstens twa kear út folle boarst it Fryske folksliet meisongen.
Neffens mij koene se it yn it Fean heare, wêr't op dat momint 25000 minsken diene of songen se it liet.
De Skotse groep Beggars Row song ûnder oaren Flowers of Skotland.
Dit is in liet fan de Corries, yn de jierren 70 80 in ferneamde Skotse groep. Sij hiene nea tinke wat er letter mei harren liet barde.


Want no is it in liet dat stiet foar striid en wurdt altyd songen út folle boarst.


En wa't de tekst lêze wol, moat dit filmke sjen.