vrijdag 31 december 2010

Jehannes Nauta

Jehannes Nauta dy wennet yn Easterein. Dêr is neat mis mei.
Jehannes Nauta hat syn jierdei op 31 desimber. Dêr is wol wat mis mei.
Want op it momint dat je op 31 desimber de kantine yn de sporthal yn Easterein ynrinne dan sweeft dêr it "JehannesNautafuortgeanfirus". Want wylst elkenien mar altyd beweart dat men neat mij jierdeifeessies hat, is de de jierdei fan Jehannes dêrop in útsûndering. At je yn in groep steane en wat bier bestelle wolle, dan is der altyd wol immen dy't seit: "Noch ien dan, want ik moat ek noch nei Jehannes".
"Nei Jehannes? Oh ja, ik wit it al wer fan ferline jier en it jier dêrfoar en it jier dêrfoar ensf. dat Jehannes Nauta jierdei is en dat hast elkenien út Easterein bij him op de jierdei giet".
En op ien of oare wize, wolle se dat net misse en wolle se net te let komme.
"Kinst ek wol mei?" seit der hjoed immen.
"Nee, dank je", foar mij bliuwt Jehannes in generaasjegenoat dy't ik faak tref at der earne goeie muzyk is en wêrfan ik wit dat hij op 31 desimber jierdei is en dat wol ik graach sa hâlde. Ik gean net bij him op de jierdei. En ik brûk it seker net om op 'e tiid fuort te gean.
"Jehannes fan herte lokwinske, ik sjoch dy bij Ten Years After yn it Bolwurk yn Snits op 22 jannewaris. Dan drink ik ien mei dij. Op dyn jierdei.

donderdag 30 december 2010

Stilte

Fannemiddei fytste ek efkes op de Slachte. De fjouwerkante eagen fan it wepmasterjen efkes nij sicht jaan. Op wei tusken Krabbedyk en Swarte Beien, myn favorite buorskip allinne al troch de namme, skrok ik fan de stilte. Neat hearde ik. Ik haw oars altyd muzyk om mij hinne. Thús mar ek op de fyts. Radio is myn ding. Pyt om 6.30 is myn wekker en bij de twadde alinea fan in antwurd fan in politikus yn "het oog op morgen" fal ik yn sliep.
It is ek sa dat ik oars altyd wol wat hear. Ridende auto's , brommende brommers, wynmûnen, fûgels of oare bedriuwichheid. Mar op dizze winterdei, op de Slachte hearde ik neat. Sels gjin karbidbus of oerfleanende guozzen.
Moaie hear de stilte. Mar no thús yn myn hok hear ik klanken fan Snow Patrol. "Run" in moai nûmer. En sa wurd ik dizze lêste dagen/oeren fan it jier wer meinommen troch de muzyk fan top 2000. Foaral freed at echt de bettere muzyk komt. Nee, gjin Omrop Fryslân freed. Dêr giet it net om de muzyk mar persoanlike feessies en oandacht. Sil mij benije hoe faak hij moarn wer troch it byld rint op tv. Dêrom foar him "Silence is golden"

Tryst

Wylst ik de hiele dei dwaande bin mei it liftbarren, skrik ik jûns dochs wol efkes. It ferstjerren fan in bekende. Yn myn wylde jierren in soad mei him op paad west. Kliuw, Rien en in soad nei de muzyk.
Hiel lang net sjoen. Gewoan omdat soks sa giet. Of tafallich. Hij yn Akkrum en ik yn Wommels. Ferline jier bij Brainbox trof ik him. Moai wie dat. Fansels dêr. Want wij wiene de selde leafhawwers yn dy jierren. Wij ha efkes bijpraten. Grutsk fertelde hij oer syn band mei syn soan. Koart lyn hearde ik bij tafal dat hij slim siik wie. Sa slim dus dat hij dizze wike stoarn is.
Krekt wat âlder as mij. Mar te jong. Fierstente jong. Tryst.

woensdag 29 december 2010

Liftferslachjouwer

It is no woansdeitemoarn. Betiid derôf. Want om 8 oere moat ik bij Jimbar stean. De lifters útswaaie, sterkte en sukses winskje en de lêste nijtsjes ophelje.
Want fanôf no sit ik sa'n 20 oeren efter de kompjoeter om de liftwedstriid te ferslaan op www.vv-sds.nl . In hiel oh heden, mar leuk wurk.
De reis giet nei Bergamo en ús soan docht foar de 10de kear mei. Foaral him en Beitske Kooistra winskje ik in soad sukses. En spesjaal foar Tsjeard Prodigy.

maandag 27 december 2010

Net te finen

 


Ferline wike stiene der yn it AD wer in oantal siden mei nammen fan minsken dy't harren melde moatte bij de rjochtbank yn Ljouwert. It skynt sa te wêzen dat dizze minsken net te trasearjen binne omdat se bûten byld bliuwe wolle of omdat se dakleas of thúsleas binne. Dat de rjochtbank harren opropt soe betsjutte kinne dat se wat dien hawwe wat net mocht.
It liket mij in ûnsinnige saak om hjirfoar in advertinsje yn de krante te setten. Noch ôfsjoen fan it feit dat se it AD net lêze (yn Marokko, yn Turkije, op de Antillen) is it dochs dúdlik dat dizze minsken just bûten byld bliuwe wolle.
Der stiene 3150 nammen yn de krante fan ferline wike en myn ynskatting is dat der twa dakleazen him melde. Twa mei dysleksi dy't tinke dat de strjitpriis bij harren fallen is.
Oh ja: foar de wissichheid noch efkes sjoen, der stie gjin Hofstra bij.
Posted by Picasa



zondag 26 december 2010

Winter



In moai byld. De Boalserterfeart bij de Krommesyl tusken Wommels en Burchwert. De feart wêr't ik foaral yn 1963 safolle op riden ha. As jonkje fan 9 wie it in hiele belibbenis om hielendal nei Burchwert of Boalsert te riden.



En der leit in lyts baantsje yn, sadat riders op it swarte iis ride kinne.




En yn de wintertiid telle fytsers en fytspaden net mei.

zaterdag 25 december 2010

Krystliet

"Sympathy for the devil" is foar mij it bêste nûmer fan de Rolling Stones. In spannend nûmer fyn ik it. Der binne mear minsken dy't dat fine. Alteast dat docht bliken út it stimgedrach fan de Top2000 sympatisanten. Fan de goeie 30 nûmers fan de Stones dy't yn de list steane is Angie it heechst notearre nûmer (35) folge troch Sympathy for the Devil. Yn 2010 op nû 43. Dat is opmerklik stabyl want yn 2009 stiene se dêr ek al.
De Fryske groep Bacon & Bones spilet it nûmer ek en dan klinkt allegear wat minder driigjend. Mar like goed is it ek bêst te priuwen. Lit mij mar sizze dat dit in Ktystútfiering is fan Sympathy for the devil.

vrijdag 24 december 2010

Wyn



Je ha ferskillende soarten wyn. Hurde wyn, flapwyn, reade wyn, kleare wyn, in stoarm wyn, Frânse wyn en wat al net mear. Ik bin sljocht op in kombinaasje fan twa soarten wyn. Hurde wyn en foar de wyn. Dy kombinaasje hat it ús al in oantal kearen goed dien op fakânsje. Sa makken wy jierren lyn in begjin mei de Northsea Cycle Route. Mei de trein nei Frankryk en fanút Bologne sur Mêre nei hús fytse. It doel wie rêstich oan en 14 dagen de tiid nimme. Dat kaam oars. In hurde wyn yn de rêch makke it ta in reiske fan neat. Wij fleagen troch Belgie, Seelân en de beide Hollannen. De bukfyts (doe noch gjin lisfyts) wie betiden net te hâlden en dan bin ik it ek net.
It kin mij dus soms net hurd genôch waaie. Ik haw dêr noch in reden foar. De FKWWI. De Feriening Kollektyf Wynmûnebesit Wommels en Iens. Dy mûne dêr tusken dizze twa doarpen yn is ek in bytsje fan mij. 14 jier der wat jild yn stutsen omdat it in goed doel tsjinnet en omdat in inkele wynmûne yn it lânskip mij net steurt. Alle jierren krije wij boppedat in boppe modale rinte en op de oanskaf fan enerzjy sunige apparaten hat dizze feriening syn eigen subsydzje belied.
Oan de ein fan it jier krije wy altiten in oersicht fan de produksje. Juster lei it briefke wer yn de bus: 1.111.053 kwh oant no ta.
Dat is noch minder as 2009 en doe wie it al hiel matich, seit de skriuwer fan it briefke.
Om twa reden is it dus moai dat it dizze lêste dagen fan it jier noch flink waait. Ik hoech net op de fyts nei it wurk (fakânsje) en it is goed om it minne wynjier iets minder min te meitsjen.
En it is at de duvel der meispilet, ik hear no Aganinst the Wind op de radio fan Bob Seger.

donderdag 23 december 2010

It sil dochs net

Ik begjin mij wat ûngerêst te meitsjen. Oer it winterwaar. Oer de kjeld wêr't ik net fan hâld, oer it sâlt dat hast op is en oer de koarts. De 11 stêdenkoarts wol te ferstean.
It sil dochs net sa fier komme dat ik aansens wer al dy ferhalen heare moat fan dy minsken dy't de tocht riden ha. Dy't mij oan de folgjende tocht in minderweardichheidskompleks oanprate. Minsken dy't harren wat mear fiele omdat sij de tocht wol riden ha en ik net.
Noch mear soargen meitsje ik mij oer "dy Hollanners" dy't der sa nedich allegear bij wêze moatte. Lekker thús bliuwe soe ik harren ta roppe wolle, bij need yn it Hollânsk. At se it mar ferstean en begripe. It tsjinnet gjin inkele doel dat al dy lju hjir komme te feesten. "La,la,lal,alallallalaole, , hik..hik...ole, ole..la,lala,lallal ..hik....
It is ús wetter, it binne ús stêden, it wie ús idee en dus is it ús feessie.
Wij moatte wat dwaan om dit ûnheil te kearen, mocht it troch gean.
Wij moatte op tiid plannen meitsje.
Myn hope is yn alle gefallen rjochte op de NS. Dizze hiele winter litte se reizgers yn de steek en ik rekkenje no ek op harren. Boppeliedingen stikken op de Iselbrêge bij Swolle. Treinferkear is ûnmooglik. De brêge fan Den Oever en Koarnwertersân wolle net mear omleech.
It KNMI, de ANWB, Roover, de NVSH, de PVV, C&A en Obama, sij sille allegear in waaralarm mei in riidferbot ôfjaan moatte.
En at dat net helpt?
Dan sette wij Omrop Fryslân yn. Dy sette wij op Nederlân 1, 2, 3, 4, 5, 538, Veronica (bin der noch mear) en wij litte se dan de hiele dei de tune heare: Bliuw mar thús, bliuw mar thús. En at dat net genôch is dan litte wij dy tunes oanelkoar prate troch Geert van T. en melde der bij dy de hiele dei yn Fryslân te hearen is. Dan wit ik seker dat de minsken fan Easterwierrum gewoan bij de Dillebrêge stean kinne, sûnder ûnder de foet rûn te wurden troch dronken Ollanners en dan wit ik seker dat de minsken út Bartlehiem baas op eigen hiem bliuwe.

woensdag 22 december 2010

Bruce Springsteen

Kommende tongersdei sjongt Martijn Kentie út Ljouwert yn Jimbar yn Wommels. Leuke jonge, entûsjast en muzikaal. In Feyenoord supporter en ek noch famylje. Allegear pluspunten dus.
Mei syn wat rauwe stim is hij in grut fen fan Bruce Springsteen. Dy syn lieten sille ek net ûntbrekke yn it repertoire tongersdeitejûn. Foar 60 fans joech Bruce in moai konsert om syn Promise cd te promoten. It konsert is te finen ûnder dizze link.
De muoite wurdich om te sjen.
En Martijn? Dy dreamt fan in karriêre yn de muzyk. Tongersdeitejûn fanôf 20,00 oere op it grutte poadium yn Jimbar.

Myn geheugen is noch goed

"Ik wil het graag even met u hebben over uw uitvaartverzekering, past dat nu", sa begjint justerjûn in frommes foar de tillefoan tsjin mij.

"Ik haw gjin útfeartfersekering, it bêste", is myn antwurd, wêrby ik dúdlik meitsje dat ik fierder gjin diskusje mei har oan gean wol. Ik wachtsje gjin reaksje ôf en lis de hoarn der gelyk op. Net smite mar lizze dat is fatsoenliker.
Dat se je wat oansmarre wolle is noch dêr oan ta, mar dat se suggereare dat ik dingen ha, dy't ik net ha, is in kwealike saak. Ik bin lid fan in begraffenisferiening, omdat ik opfied bin yn de sfear fan, at je net lid binne, kinne je de grûn net yn.

Fannemoarn krige ik fan de Lawei yn Drachten in mail mei de ûndersteande tekst.





En wêr doch ik in berop op myn geheugen. Ik haw gjin kaarten besteld foar Lenny Kuhr en bin der ek net west. Dêr bin ik wis fan. Myn (selektive) geheugen is noch goed. Dat fan de Lawei is gâns minder of soene se in kompjoeter de skuld jaan.

Oh ja: Myn geheugen seit wol dat ik op 23 jannewaris 2009 yn de Lawei wie bij Direct mei de Rockopera Tommy.

dinsdag 21 december 2010

Sliepe

"Slaap kindje slaap" skynt it liet te wêzen om bern yn sliep falle te litten. It is mij nea opfallen at ús bern net sliepe koene. Je koene prate as in abbekaat, sjonge as in klyster en telle as in bankier, at de bern it sliepen net yn de sin hawwe, holp neat.
In ûndersyk hat útwezen dat dochs dit sliepferske noch aliten it best wurket bij bern.
Bij folwûksenen stiet Nights in white satin fan the Moody Blues op ien. De folsleine top 10 sjocht der sa út neffens in ûndersyk.

The Moody Blues - Nights in white satin 16,9%
ABBA - I have a dream 13,9%
Paul de Leeuw en Andre Hazes - Droomland 12,5%
Guus Meeuwis - Het is een nacht 10,4%
Marco Borsato - Dromen zijn bedrog 9,9%
Supertramp – Dreamer 9,7%
Reinhard Mey - Gute Nacht Freunde 9,2%
Boudewijn de Groot – Avond 8,6%
Mama’s en the Papa’s - Dream a little dream of me 8,2%
Dinand Woesthof - Dreamer (Gussie's Song) 8,2%

Ik leau der neat fan. Dikke flaue kul. It komt der op del dat wannear it "dream" of "nacht" yn de titel stiet dat soks in garansje wêze soe om yn sliep te fallen.
En dat Reinhard Mey der ien stiet mei Gute nacht freude fyn ik in belediging. Ik hear dat liet hast alle jûnen en hear it hielendal út. Ik begjin te slûgjen at der in poilitikus oan it wurd komt yn "Met het oog op morgen". It ûntwikende lange antwurd op de earste fraach fan Clary Polak is foar mij genôch om yn sliep te kommen. Yn in hiele djippe sliep. Nee, ik haw gjin lietsjes nedich.

maandag 20 december 2010

Earste fakansjedei

20 desimber is ien fan de twa ien nei minste dagen fan it jier. De minste is moarn. Lang tsjuster, koart ljocht. Gewoanwei wurkje ik dizze dei, mar de minister fan ûnderwiis hat jierren lyn al besletten dat dizze krystfakânsje in wike foar de kryst yngean moast en dêrfan bin ik no de dupe. Dat is wat swier útdrukt, want ûndanks dizze frije ien nei koartste dei, is der noch hiel wat te moais fan te meitsjen.
It wie krekt of siet ik op de kamping fannemoarn. In goed begjin mei waarme broadsjes en it AD. It sportdiel mocht der wêze (van Hanegem begjint al krekt sa te seuren oer Feyenoord as Cruyff oer Ajakkes), it oare part hat Telegraaf allures: It boeit mij gjin bounty hoe't it mei Conny giet nei de skieding fan Hans en it kin mij al hielendal neat skele wêr't frou Gaga harren skuon mei hakken fan 17 sintimeter meitsje lit).
Fierders hie ik tiid ynromme om in rekkenkluske fan it wurk te dwaan ( mei de Outlook tiidklok oan fansels), koe ik de kafia's en de katten wat ekstra oandacht jaan, skile ik de ierpels, snijde de reade koal en bakte it fleis. De lêste 20 siden fan Zonsondergang fan Kim Smäge (in matich boek, want it spilet op en om it wetter en dat haat ik) moasten der ek oanleauwe en ik koe in begjin meitsje mei Borst syn "Alles op Heintje". Moai boekje en gelyk mar útlêzen.
Fierders in slach om Kûbaard hinne op de fyts, kaarten besteld foar Ten Years After yn it Bolwurk yn Snits op 22 jannewaris, nije boeken helle út de byb, blog 10xlifte bijwurke, weppers op www.vv-sds.nl setten, fragen betocht foar de fuotbalkwis fan SDS , dizze blog beskreaun en wat nijs besjoen op ynternet.
En ik slút net út dat ik Voetbal International en Nieuwsuur jûn noch sjoch en Met het Oog op morgen noch hear. En de Lc komt ek noch. Ik bin net ûntefreden.
En moarn is it echt de minste dei fan it jier, ek dan sil ik wer in stevich programma meitsje om de dei sinfol troch te kommen. En dan is dit myn hit:

zondag 19 december 2010

The End

Bij dit geweldige nûmer fan de Doors haw ik fierders neat te melden. Jim Morrison mei the Doors op harren best: "The end". 27 jier mocht dizze intellektueel hij mar wurde (woe hij mar wurde) en dan safolle betsjutte foar de muzyk fan doe. En dy muzyk libbet noch altiten. Jierliks besykje tal fan minsken syn grêf yn Paris. At ik yn de buert bin, tink ik net dat ik dêr oan stek.
Ik haw al ris in firtuele rin makke oer Cimetière du Père-Lachaise. It is foar mij bekind terrein wurden. Foar de leafhawwer de link en sykje op namme jim favorite deade.
Harkje en sjoch nei hast 10 minuten Jim Morrison en syn the Doors. Super gewoan.


vrijdag 17 december 2010

Drang

Tryater spilet op dit stuit Drang. Justerjûn wiene se yn Wommels. In stik nei myn hert. In trageedzje ferpakt yn hearlike humor fûn ik. Of sa't Tryater sels seit: in wrange komeedzje. Moaie teksten en moai spile. Is net foar neat nominearre foar in teaterpriis. De moaiste opmerking? "In moai gesintsje, allinne in mem te folle"
Oant 22 jannewaris spylje se noch. Wa't der noch net west hat, hat dus noch in kâns. Ik soe him gripe.

woensdag 15 december 2010



Ik wit net wêrom ik dit stikje bewarre ha. It komt út 1977. Ut myn plakboek. Och yn de tarin nei Kryst kin it fêst gjin kwea. Bij it sykjen nei in tapaslik filmke kaam ik Robert Long tsjin mei Jezus redt. Der stie lykwols bij: niet voor de kleintjes en Godslievenden. No dan lit ik it mar. De diskusje oer it leauwen, de tsjerke en God hat al safolle slachtoffers oplevere. Dat punt gean ik út de wei.


maandag 13 december 2010

In memory

De Ljouwerter Krante is sûnt in moanne as wat oars wurden. It sjocht der oars út. De iene fynt it moai, de oare fynt it minder. Sa sil it altyd bliuwe.
Ik bin hiel bliid mei in nije rubryk dy't der sa no en dan yn stiet.
In werom blik op in libben fan in immen dy't dea gien is. Net in BF-er of in BN-er mar in gewoane man /frou dy't foar de mienskip wat betsjutten hat.
Sa seach de Ljouwerter werom op it libben fan in frou út Burdaard en winkelman út Ljouwert.
Moai beskreaun.
Wij krigen hjoed in tankkaartsje omdat wij kontrolearre hiene bij it ferstjerren fan Piet Terpstra. In moai kaartsje. Mei in soad tekst. It libben fan Piet waard beskreaun troch de eagen fan frou, bern en oaren.
Piet wie werne op Brewaer, in pleats oan de Boalsertertrekfeart tusken Wommels en Burchwert. Syn hiele libben hat er dêr wenne. In man dy't midden yn it libben stie en op tiid fan de pôle kaam. In libben dat ek tekene wie troch tsjinslaggen: in heit dy't in eigen bern nei it grêf bringe moast. Harren jonkje ferdronken yn dy feart.
Yn dy selde feart wêr't myn bruorke fan 5 jierren letter ek ferdronken is.
Piet ferstoar ek op Brewaer. Troch in needlottich ûngemak mei de gersmeaner. Wat in tryst ein.

Moaie tribute






It kaam mij sneintemiddei net allegear bekend foar. Gelokkich mar. Want binnen de poarte fan de Bolkhuispoort yn Ljouwert wie it foarhinne it terrein fan dieven, ynbrekkers, moardners en oplichters. Finzenen dus. Mei bewakers. It gebou is bûten gebrûk fan justysje, mar folop yn gebrûk foar bedriuwen, keunst en muzyk.
Sa as sneintemiddei stapte ik mei sa'n goeie 200 oare jonge en âlde Cash fans de poarte binnen, rûn oer binnenplakken op nei sellenkompleks safolle.
De Boys named Sue koene net yn in bettere sfear harren San Quentin spylje. Mei wat gastsjongers waard it in echte Cashmiddei. Hearlik.
Muzyk yn in lange smelle gong, mei balustrades en sellen oan alle kanten.
De foto's sizze genôch en it orisjinele filmke fan Cash ek.
(fotos jatten fan Twitter, mar dat moat kinne dizze kear)

zaterdag 11 december 2010

Ov sjip



En dêr wie der dan hjoed. De Ov sjip kaart. De profinsje docht der fan alles oan om minsken oan te trunen sa'n ding te keapjen. In anonime of in persoanlike. Foar mij de persoanlike dus. Want ik haw gjin geheimen. Se meie fan mij allegear witte, wannear ik mei de bus gean, wêr't ik hinne gean en hoe let. Ek meie set witte oan hokker side ik sit, op hokker stoel en neist wa.
Busreizgje is net ferkeard. Ik sjoch mij sels wer sitten yn sa'n Frysker tusken skoalbern, studinten en âlde minsken. Mei allegear wat yn it ear. In Mp3 of in Schoonenbergje.
Klaai ik net oer. Noch in jier as 3 dan geane se ek foar mij stean. Alteast wannear ik twa stokken en in rollator meinim. Net seure dan hie ik mar autoriden leare moatten.
De OV sjip dus. Sûnt 1980, doe't ik noch alle dagen mei de bus reizgje, wie dat de strippekaart. Dêrfoar it gewoane buskaartsje. Yn myn plakboek fan 1980 sit myn lêste buskaartsje. Fan de Fram. Miskien wol útdraaid troch in konduktrise . Of net, wiene dy doe ek al fuortreorganisearre?
Moai dat it ôfskaffen fan de strippekaarten útsteld is. Kin noch moai myn strippekaarten opmeitsje. Te begjinnen snein. Mei de bus nei Ljouwert. Tribute Johnny Cash yn it sellenkompleks fan de Blokhúspoarte.

woensdag 8 december 2010

Tom Egeland



De ôfrûne twa wiken hat de spanning yn it boek Heksenbord fan de Noarske skriuwer Tom Egeland mij aardich dwaande holden. 536 siden fol ferrassingen yn in typyske Skandinvyske styl. Karakters fan minsken goed delsette, ferskillende ferhalen trochelkoar en alles ynien komme litte yn in ferrassend ein.
It is gewoan spitich dat ik der fierder neat oer skriuwe kin, want dat soe geheimen fan it boek ûnthulle kinne, dy't nije lêzers net brûke kinne.
In absolute oanrieder en ik haw ûnderwilens al wer in Egeland klear lizzen.

maandag 6 december 2010

Gjin WK

It Wk komt net nei Nederlân. In freeslik berjocht wie dat ferline wike. Ik koe dy Blatter wol wat dwaan doe't hij de slúf iepenmakke en krekt die at it foar him gjin ferrassing wie. En dat mei roebeltekens yn de eagen. Mar tank sij VI hawwe wy it net krigen. Alle wiken dat filmke sjen litte wêr't Blatter ûnderút giet hat net bijdroegen oan in positive stimming.

2018 wat seach ik dêr al nei út. 64 jier bin ik dan. Gean der noch altiten fan út dat it echte wurkjen der dan op sit.
Bin yn tinzen no al dwaande mei toeristysk bedriuw. Spesjalisearre yn rûnliedingen yn ús Heitelân.
Ik seach kânsen om Fryslân en syn de ekonomy in flinke triuw yn de rêch te jaan. En mij sels.
Al dy wrâldploegen dy't hjit hinne komme, soe ik bij de earm nimme.
Moannen fan te foaren soene se lâns komme foar in "frisseluchtstaazje". Foaral de ploegen dy't yn it Fean fuotbalje moatte sille dat nedich ha.
En dy dielnimmers wolle fansels wat sjen fan Fryslân, wat snuve yn ús provinsje. Sa sjoch ik de Malediven in besite bringe oan Blokhûspoarte, de Noordkoreanen bringe in besite oan fjoerwurkfabryk Schuurman, de Japanners geane oeral hinne en sjogge thús op de fideo wol wat se sjoen hawwe en wêr't se west ha.
Mei de Russen nei it fierljeppen, mei de Sjinezen, dy't har ek wer pleatse, nei it keatsen en de Portugezen dy set ik op it skûtsje bij Ulbe Zwaga.
De Ieren lit ik grutte pullen bier drinke bij Us Heit yn Boalsert, de Colombianen op wurkbesite bij de Weduwe Joustra en de Algerijnen lit ik oranjekoeken bakke bij de waarme bakker yn Wommels. En de Dútsers? Dy geane op besite bij in fytsefabryk yn it Fean.

Nee, ik bin hjir net bliid mei. Sil mij no oars troch it swarte gat fan net wurkje hinne slepe moatte. Dankje wol Menear Blatter, of Derksen en Genee.

zondag 5 december 2010

Boys named Sue

Kommend wykein eart Fryslân Johnny Cash. En wêr kinne je dat better dwaan as yn de finzenis. Op sneontejûn en sneintemiddei treedt de band Boys named Sue op. Sij begeliede tal fan artysten dy't nûmers fan Johnny Cash sjonge. It liket in prachtige middei en jûn te wurden.
It spektakel wurdt holden yn de Blokhúspoarte yn Ljouwert en yn Wommels lykje hiel wat fans te wêzen dy't de reis nei Ljouwert meitsje. Sjoch hjir.


De coverband Boys Named Sue mei in moai lûd en in minne ôfstelling fan lûd en byld.

zaterdag 4 december 2010

Paradiso

De namme Paradiso sil wol ôflied wêze fan it paradys. At beide mei-elkoar te fergelykjen binne en it paradys komt oerien mei Paradiso op freedtejûn 3 desimber dan hiene Adam en Eva net in min plak.
Ien kear yn it jier komme de Ieren fan The Frames nei Amsterdam. Al 20 jier bestiet dizze groep om sjonger Glenn Hansard hinne. Bij it grutte publyk net bekend. Moat ek sa bliuwe soe ik sizze. Dêrom dizze wol miende oprop.
Wurdt net entûsjast at jim muzyk heare fan the Frames.
Nim de resinsje yn Oor mei in kuorrel sâlt.
Realisearje jim dat ik totaal net muzikaal bin.
Sjoch dy 1500 minsken dy't laaiend entûsjast wiene yn de útferkochte Paradiso seal as healwizelingen.
Dan hat it kâns dat ik oan de ein fan folgjend jier wer twa oeren lang op de earste ring yn Paradiso twa oeren op gean kin yn myn muzyk. Wat in Ieren, wat in liveband, wat in spanning, wat in sjonger, wat in seal, wat in jûn......





woensdag 1 december 2010

Indiaask iten

Yn de wyk Lemmerwei West yn Snits dogge se fan alles om de sosjale bining te ferheegjen. It wyksintrum spilet dêr yn in grutte rol. Ienris yn de moanne is der gelegenheid om mei-elkoar te iten yn it wykgebou. Tal fan frijwilligers meitsje dan ûnder lieding fan ien út de wyk in waarm miel klear. Yn dizze wyk wenje in soad ferskillende kultueren en dy hawwe allegear harren eigen ytkultuer.
Omdat ús skoalle yn dizze wyk stiet en ien fan ús meiwurkers foarsitter is fan dy wykferiening mochten in oantal fan ús dit sosjale barren meimeitsje.
Foar 3,50 euro mochten wy tiisdeitemiddei oanskowe bij it waarme miel. Us iterssiedersfrou wie in jonge frou út India dy't mei de oare frijwilligers sop, hin tandori en in neigerjocht klear makke hie.
En dy hin tandori smakke net lykas Knorr dat betocht hat. Dizze wie mei echte krûden en dus in echte smaak. Sa'n 60 minsken krigen it ieten optsjinne of sieten wij yn de Laitsjende Ko. It smakke tige.
De salade, de hin en de riis wie foar de measten wol bekende kost. Mar it neigerjocht wie oare "riis"
De foarsitter sei yn syn slotwurd dat hij sjoen hie dat elkenien it neigerjocht yn alle gefallen prebearre hie, mar dat hij konkludearje koe, dat it meast bij ien of twa hapkes bleaun wie.
Ik liet mij net kenne: dat riishapke mei wat raar spul der yn en der op, soe ik net stean bliuwe. Want hie ik net earder op de jûn sein dat ik alles leste. Alles útsein sûpe.
En it soe in belediging oan dizze Yndiaaske kokkin wêze at dit gerjocht fergelike wurde soe mei sûpe. Nee, it wie 1000 kear lekkerder as sûpe mar wol minder lekker as "green balls of fire", want dêr bin ik net sljocht op.
Oer twa wiken hawwe se wer in sosjaal barren: krystkiene. Dat is net myn smaak.