Sinne komt op

Op twitter folchje ik in oantal minsken
fan Skylge en Amelân.

Sij poste frijwol alle dagen jaloerskmeitsjende foto's

fan see, strân, dunen en foaral fan de sinne

dy't opkomt en dy't ûndergiet.

It is dêr net in dei gelyk.

Ik fyts hast alle moantiden in rûntsje

en bin meast ûnderweis at de sinne hast opkomt.

Dy opkommende sinne
dat is wol sa'n prachtich skouspul, 

dat wol ik sjen en belibje

en dat seit mij mear as de ûndergeande sinne

Sneontemoarn

-2 graden

in moaie loft

en iis yn de feart

Ik bin suver grutsk op dizze foto,

gewoan,

makke yn Wommels

bij it Trochpaad

Rinne

Rinne yn it tsjuster is wol wat spannend
en dêrom sa leuk.
Twadde krystdei, tsjin de jûn
haw ik myn deistige meters noch net setten.
"Wol Samme ek efkes mij te rinnen"
app ik de soan.
In kertier letter stappe wij it tsjuster yn
en rinne wij fan ferljochte kryststêr
nei ferljochte krystbeam,
fan in ferljochte nepswaan
nei in heal ferljochte slide

Wij heare gelûden
mar sjogge de guozzen net.
Om it noch spannender te meitsjen
rinne wij oer
it "geheime"paad lâns de fiver
en troch de lytste strjitsje en steechjes

Hij freget en ik fertel him oer de ferkearsbuorden
en lis him út hoe't it bij de brêge giet,
 at er in boat oankomt.
Earst it reade ljocht oan,
dan de auto's en fytsers dy't stopje,
dan de slachboom dy't del giet
en dan de brêge dy't omheech giet.

Wij gean om sûkelade en sûkelademolke nei beppe
en at ik letter thús wer bin,
bin ik wer 6000 stapkes fierder

Moai dien Samme

Freulepartij 1977

Samar ynienen dûkt der wol in aardige foto op.

In foto fan de Freulepartij 1977.

Ik wie krekt 23

en stie in oantal jierren bij de yngong.

Dat wie ornaris it plak fan Harm Tamminga 

en soan Riemer letter 

mar no hingje wij op of tsjin de hikke oan

Eeltsje Bootsma bringt ús in bakje

en in stikje brúne koeke.

Dit wie de ienige yngong

tsjinoer bakker Posthuma

en fan it keatsen seagen wij neat.

Fuotbalje

Ik bin wer los.
de hiele moanne desimber alwer.
Freedtejûn efkes balje.
Wat in genot.
Wer hielendal fit en bin der sterker útkommen
soe in prof wol sizze nei in lange blessure.
Dus kin ik myn stikjes en wer skriuwe
foar de SDS side:

Freed 20-12

Efkes Balje

Op boksing jûn, de freed foar kryst, at krystbuorrels lonkje wol it Efkes Baljen noch wolris de dupe wurde.

It eage freed tsjin seizen sa min dat er in dikke streep troch koe.

It wie Lieuwe Vriesema dy’t dêr persoanlik in stokje foar stuts.

“Ik kom wol efkes” wiene se wurden yn de app en dêrmei wiene der 8, it minimum oantal.

De ideale omstannichheden soargen der mei foar dat it wer in bijsûnder spannend en aardich potsje fuotbal waard. Mei 8 is der romte en in efterstân fan trije doelpunten (giele hesjes) kin mei wat tûk ferdigenjen wer maklik omsetten wurde yn in gelikense stân troch in oantal flymskerpe kounters.

Wij hiene juster allegear wol ien aksje dy’t as in eigen djiptepunt beskôge wurde sil.

Wij hiene lykwols allegear folle mear hichtepunten. It nivo fan de doelpunten wie tige heech. Mei in einstân fan 16-15 hiene  wij allegear ús momint fan gloarje hân nei it meitsjen fan wer in prachtich doelpunt.

Myn momint? Dat wie om 20.08  oere, seach ik letter op myn “sportive” horloazje.

Op dat momint joech Ferrie Korbach in djiptepas omdat hij tocht dat der wol in snelle spits efteroan soe.

De bal wie op maat neffens him, de bal wie oan de hurde kant neffens mij en ek de tsjinpartij wie yn de ferûnderstelling dat er de efterline wol helje soe, sûnder gefaar. Wat mij mankearde wit ik net. Ik hie noch gjin kryst buorrel hân en gie dochs efter dy bal oan, hurd, hurder en noch hurder (of langsum, iets minder langsum en noch iets minder langsum) .  Ik fleach troch de gelûdsbarriere (nee, dat wie gjin betiid fjoerwurk, wat jim hearden) myn hertslach fleach nei 133 (seach ik letter) 
en ik ferbettere myn rekôr op de 60 meter (11,4 sekonden) dat festige wie op it sportfjild fan Spannum tidens de gemeentelike sportdei en al sûnt 1 july 1965  (10 jier) yn de boeken stiet en doe fêstlein is mei in diploma.

In meter foar de efterline, 2 meter neist it doel, koe ik mei it uterste puntsje fan myn tean de bal noch yn it doel skowe. It sil gjin gesicht west, dat “hurd”draven fan mij mar wij wûnen úteinlik wol  mei 16-15 wylst de oaren de hiele partij in foarsprong hiene.

Dat wij dan ek noch de finale winne mei 2 doelpunten út, wie spitich want wij gean graach allegear nei hûs mei in oerwinning yn de bûse.

Sûnder hes: Lieuwe, Harry, Johan en Pieter
Mei hes: Sipke, Ferrie, Frank en Aant

,

Hichtepuntsje

Alle kearen wer in hichtepunt

foar it earst de fles jaan
oan de jongste pakesizzer.

Brecht,
hjoed twa wiken âld.

Se hie gjin toarst.......

Yetris

Yetris, it seit hast nimmen wat, 

mar it is de muzykgroep

dy't Roel Slofstra begeliede
mei it ferhaal oer Eije Wykstra.

Dat wie in tryst ferhaal
wat wol in moaie cd oplevere yn 1980.

Roel wie doe 40

en is no 80 wurden.

9 konserten stiene der op it program

fan dizze reunytoer.

Tongersdei wiene wij bij it lêste optreden

yn de Gysbert Japiksseal yn Tresoar.

Roel Slofstra

noch altiten prachtich bij stim

song tal fan lieten mei moaie teksten

fan Reinder van der Leest, fan Tiny Mulder en fan Meindert Bijlsma

Moaie muzyk dêrbij fan Geppie Haarsma, Alco Hoogcarspel en Hans Kerkhoven.

In moai jûn, wêr't de tillefoan fansels útmoasten

en wêr't foto's meitsje net tastien wie.

Smoke

Smoke
dat is net mear iets fan dizze tiid.

Dit wykein foelen mij twa dingen op
oer it smoken.
Ik wie yn Balk bij de wedstriid
Balk - Leeuwarder Zwaluwen
en foardat it begong
en neidat de opstellingen omropt wiene,
kaam de meidieling "dat smoke op en om it fjild hinne net tastien is "
Smoke efter de tribune mei wol
mar dat wie sneon  it meast wynerige hoekje fan it sportpark
ik tink net dat dêr folle smokers stien ha.

Net smoke , it goeie foarbyld jaan as sportklup, ik fyn it prima.

It ferkearde foarbyld joech de LC
mei de krante fan sneon,
troch bij it ynterfjoe mei Hans Wiegel
in foto te pleatsen dy't "blau" wie fan de reek.
Ik fertink Wiegel derfan dat hij sein hat
dat dy foto pleatst wurde moast en gjin oaren.

It min foarbyld fan Wiegel en de LC.

Hjir hie oars de foto fan Wiegel stien,

mar dat liket mij iets te folle ear 

foar dat sigaremantsje

In nije busboekje

Dit stik giet oer it nije busboekje
net te ferwarren mei it bûsboekje.

It busboekje dus.
Mar miskien
is der wol hielendal gjin busboekje mear.
Miskien moatte wij it allegear wol opsykje
op ynternet.
9292.nl is dan de side.

It giet dus net oer it busboekje,
mar oer de tsjinstregeling.
Dy wurdt alle jierren oanpast
en dan is der mar ien ding
wat mij ynteressearret:
hoe let giet de lêste bus út Ljouwert.

"Ien nûmer minder", is de konklúzje
nei it besjen fan de line 92.
Ien nûmer earder fuort út Neushoorn,
út Sealen Skaaf of bij in oare festiviteit.

It wie 23.29
it is no 23.25 op freed em sneon
en 23.26 op snein

Spitich, ik hie der leaver in nûmer bij,
of twa, of trije.......

Brecht

Foar de 5de kear

binne wij pake en beppe wurden.

Ek no wer bijsûnder

dat dit lyts famke it libbensljocht sjocht.

Sûn en wol.

Moai om sa'n famke op de earm te hawwen 

en der gewoan wat nei te sjen.

Nei dy eachjes 

dy moaie blaue eachjes

dy't muoite hawwe

iepen te bliuwen.

Der wat mei te praten

al komt it mar út ien mûle.

Hidde

Ik pak de foto der mar wer bij,

de foto fan 1960-1961

ik bin 6 jier, sit yn klas 1,

Hidde is 7 en sit yn klas 2

De skoalfoto is 60 jier lyn nommen

bij de herfoarme skoalle yn Wommels.

Al wer is ien ús ûntfallen:
Hidde Frankena,

noch mar 66 jier âld,

de safolste op de foto dy't net âld wurden is.

Hidde stiet op de foto op de twadde rige

as twadde jonge fanôf lofts.

De earste jierren wenje wij beide op de Hofkamp,

Hidde is net in sporter lykas ik.

Der stjit mij net folle fan bij 

dat Hidde mei docht oan it fuotbaljen op de Terp

of it keatsen op it keatslân.

In saak thús, dan is der altyd wol wat te dwaan.

Boppedat is Hidde in fûgeltsjeman

en dêr haw ik wat minder mei.

Yn ús earste útgeansjierren

is Hidde wol fan de partij.

Ik ek......

Nei de Koornbeurs, nei it Park of nei

de Hobo String band yn Warkum

dat stiet mij noch wol bij.

Hij mocht soms it blauwe buske
mei de dûbele kabine brûke

Op fakânsje nei Skylge 

dat stiet mij ek noch bij

want dat is op in ferkeard momint

foar Hidde

Hij hat Woltsje krekt dêrfoar moete

en syn ferlangen nei har is grutter as

de sin om wille te meitsjen yn dancing Dellewal of bar Wyb

De measten fan ús ploechje trouwe

en de earste jierren bliuwe wij goed kontakt hâlden.

Wij klaverjasse en boeredridge in hiel soad

en sa no dan hawwe wij in sportyf útsje.

Wij bamintonne of wij fytste

Alvestêdentochten yn Fryslân

en 11 heuvelentochten yn Epe

De bern wurde grutter

it wurk drokker 

en ús kontakt ferwettert,
sa't dat soms giet

Wij binne  doarpsgenoaten

dy't elkoar groetsje,

sa't doarpsgenoaten dat dogge.

Ik sjoch Hidde net folle,
wij hawwe ferskillende ynteresses 

Fia it tsjerkekrantsje bliuw ik op de hichte

fan Hidde syn striid tsjin allegear krupsjes

dy't syn libben yn de macht hawwe

It ienige kontakt wat er noch is

is fia Facebook.

Tsja, wij geane beide mei de tiid mei.

Rêst sêft Hidde

en sterkte foar Woltsje en de bern

it Noard

It Noard yn Wommels
dat moat wol in pine-yn-'e holle dossier wêze
foar in gemeente.
Ek dizze wike wer swier materieel
om de safolste feroaring oan te bringen

Der sille dochs net
noch mear,
noch grouere betonblokken pleatst wurde
tocht ik efkes doe't ik lâns fytste

It Noard dat in diel fan syn funksje ferlern hat
dy't it hie
doe't ik wat jonger wie.

Je kamen dêr bijelkoar
en dat wie net allinne
om nei de grienteboer of de bakker
en ek net om oan te stekken yn de kroech
of ien oan te stekken bij "sigarenmagazijn van der Velde"

Nee, yn it Noard begong eltse reis.
Keatse, fuotbalje, folleybalje yn in oar doarp,
hjir praten wij ôf.

Ek foar in jûntsje út, begong it dêr
mei eventueel in foardrankje yn it kafee.

Mei de bus fuort, dy stopten allegear yn it Noard,
sels de line tsjinst fan de LAB

As jong mantsje sieten wij dêr
de nûmerbuorden te notearjen,
want dêr kaam  de auto's fan trije kanten.

Letter kamen der mear auto's
en it Noard sa't it wie
koe it net mear oan,
seine wierskynlik ferkearskundigen en amtners.
It moast oars, it moat better, it moat feiliger.

Rânen, pealtsjes, peallen, betonstientsjes,
en al in skoft dy betonblokken
it jout it Noard in freeslik karakter.
Mar it kin net oars, sa't it skynt
It grutte en swiere (trekker) ferkear
nimt graach in stikje stoepe mei.
Se merke der neat fan  yn harren hege kabine
dat se in betonblok heal út de grûn ride.

No is it wer oanpakt, ik bin benijd......

Hjir en dêr in foto weijatten (Tresoar, facebook) om sjen te litten
hoe't it west hat yn in tiid dat der folle minder autoferkear wie.

1903

Frank Blueka

It wie sneontejûn drok yn de stêd Ljouwert.

Ek ik wie dêr.

Net foar it Luna ljocht spektakel

mar foar in optreden fan Frank Blueka.

Ik nim it nimmen kwea-ôf

dat dy namme jim neat seit,

mar it is wol spitich dat ik dêr hast allinne siet

yn teater de Bres..

Frank Blueka libbet letterlik en figuerlik fan de muzyk.

hij komt mei in ferskaat oan ynstruminten

en hat ek yn dizze foarstelling in tema.

"Einstein was a Rolling Stone",

en dat makke mij nijsgjirrich.

Syn eardere programma

Neil Young meets Tom Waitz

fûn ik ek nijsgjirrich en boeiend.

Frank song ek dizze jûn wer prachtige selsmakke lieten

mar foaral ek Stones ferskes.

Dan wer op piano,  de syntersizer,

de akoestyske of de elektyske gitaar.

Moai spile en moai songen.

Ik haw genoaten fan de mzuyk.

Einstein is te yngewikkeld

om dêr  in konkreet ferhaal fan te meitsjen.

It slagge Farnk ek net hielendal.

De bylden op de eftergrûn en de muzyk soargen der wol foar

dat ik in jûn hie om oer nei te tinken.

Net folle publyk

wachtsje op de bus

dat soarge der foar dat ik nei ôfrin

noch in moai petear hie mei Frank,

dy't fan earder út yn it Hearrenfean komt.

Ik bin wol in bytsje fan fan dizze muzikant en aardige jonge.

Noch wat sitaten fan Einstein:

Logica brengt je van A naar B, fantasie brengt je overal.

Voorstellingsvermogen is belangrijker dan kennis.

Ons eigen geluk hangt af van de glimlach van de anderen.

Een avond waarop iedereen het eens is, is een verloren avond.

Te midden van de moeilijkheid ligt de mogelijkheid.

Het mooiste wat we kunnen meemaken, is het raadselachtige. Daar komt alle ware kunst en wetenschap uit voort.

Mienskip

At je as Wommelser op facebook sitte
mei alle privacy gefaren dy't dat meibringt,
dan is it in logyske stap
om ek "lid" te wêzen fan Mienskip Wommels.

Oant no ta levert it mij neat op.
Der binne trije ûnderwerpen,
dy't de boppetoan fiere
en lit dat no krekt dingen wêze,
dy't mij net oangean.

It giet it meast oer katten
dy't fermist wurde
en hast altiten wol wer werom komme.
Ek ús kat lit him soms dagen net sjen
en sit dan sûnder skuldgefoel samar wer foar de doar.
Wij belûke de mienskip dêr mar net bij.

It giet ek in soad oer folders
en de Boalserter krante.
Dy wurde regelmjittich net besoarge
en elkenien wit wol werom.
Foar in pear euro oeren pakketten folders rûnbringe
is net iets wat je lang folhâlde.
In strjitsje oerslaan is in oantreklike opsje.
It gemis oan folders yn de bus
is in populêr ûnderwerp
bij de mienskip fan Wommels

It hûntsje fan Okkema fan Easterein
is ek sa'n dinkje om it oer te hawwen.
Yn syn algemienheid
is der net folle begryp bij Wommelsers
dat ek gjin hûn mear yn Easterein wenje wol.
Alle dagen pakt hij de  âld dyk
en letter op de middei rint hij werom,
Yn dy tuskentiid is der in melding dien
op ús aller mienskipside
en wurdt it hûntsje wer karakterisearre
as in gemien kring of as in leaf hûntsje.
Dêr is de mienskip yn Wommels it net oer iens.
Dat dy net samar los omrinne mei,
dêr binne wij it allegear wol oer iens.