De titel fan dit stikje dekt de lading net. Want in berch is mij gau te heech. Ik bin net sa'n berchgeit. Mar dat witte je pas at je it prebearje. It fielt al as in oerwinning at ik de Cauberg fytsend opkom. Mar goed dat ik gjin hertslachmeter draach. Wat in freeslike ynspanning. Allinne mar dwaande wêze om krekt genôch gong te holden om net om te donderjen. 2008 slagge it krekt, mar yn 2010 gie ik mei gemak nei boppen. Ik tink tanksij myn nije fyts. En omdat ik wat earder boppe wie koe ik Jellie moai op de foto sette. Dy hie ek net folle each foar de omjouwing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten