Slachter Lolke Bouma fan Easterein hâldt der ein dizze wike mei op. No wit ik wol dat der wol mear slachters binne mar ik betwifelje, nee ik bin der wis fan dat der net ien slachter binnen fytsôfstân (en ik fyts wat ôf) is, dy't sokke bysûndere droege woarsten makket en ferkeapet as Bouma yn Easterein.
De droege woarsten fan Bouma learde ik kinnen bij Tsjerkje op de Kliuw, yn de santiger jierren myn stamkroech. Ik sjoch se dêr noch hingjen. Mei soarch rikke op souder bij de slachter en no bungeljend oan in tou yn de hoeke fan de kroech, wêrbij de sigaarrokende Fonger en Lammert, de broers fan Tsjerkje, net op in smook mear of minder seagen.
Nei in oantal bierkes moast de droege woarst mei mostert foar in lichte, mar foaral smaakfolle boaium yn de maache soargje. Je koene der dan wer wat bierkes tsjin. En it bier sloech echt net dea, alteast dat seagen wij net oan it Heineken fleske.
Tsjerkje om in droege woarst freegje, soarge altyd foar fertizing. Mei it minne gehoar ferstie sij altyd iets oer boarsten.
Lolke Bouma hat de slach ferlern fan de slachters dy't it allegear wat handiger oanpakten. Dy ynfestearden en gyngen de profinsje yn en wisten sa harren smaakloaze droege woarsten wol oan de man te bringen.
Mar Lolke hoopte dat it syn tiid wol útsjonge soe. Krekt net dus. Lolke stoppet mar hoe komt it mei it resept? Ik sil it him freed freegje at ik myn lêste woarsten helje. En nije wike dus nei Murk's slachterij yn Wommels. Ek net minne woarsten mar seker gjin Bouma's. Spesjaal foar Lolke syn favorite plaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten