Moandei hearde ik de oankundiging op Omrop Fryslân foar de K-route. Ornaris in nijsgjirrich programma oer kultuer yn Fryslân. De oankundiding dat it nijste boek fan Jan Schokker besprutsen wurde soe troch it lêzerspennel, makke it dat ik sels útseach nei de woansdei.
Want boeklêze is iensum wurk. In boek belibje je op eigen wize en je meitsje foaral je eigen bylden der bij.
De útstjoering fan de K-route wie sa nijsgjirrich omdat ik tafallich dat boek krekt lyn lêzen ha. It boek hjit De Suc saak en de bonken fan Brongergea.
Ik wie benijd nei de miening fan it pennel.
Mar leafst in selskip fan in stik as 6 mannen/frouen wie gearkommen yn in kafêe yn it Fean. Omdat dat kafée neamd waard yn it boek.
Ik hoopte fansels dat myn miening op bepaalde punten wat oerienkaam mei de miening fan ien fan de 6 pennelleden.
Wat in teloarstelling. Der wiene fearen te min om yn de kont te stekken. Op alles waard posityf reageard en ik haw gjin krtyske noat heard.
Wylst ik.......it boek net útlêzen ha. Mei noch sa'n 20 of 30 siden hie ik myn nocht. Skjin myn nocht fan de tafallichheden en fan it gemis oan spanning en foaral fan al dy famyljerelassjes yn it ferhaal. Ik fûn it op lêst in geeamel om neat.
Yn it pennel kaame de namme Henning Mankell, de Sweedske skriuwer, nei foaren. Der waard hiel hoeden in fergelyk makke. Bijgelyks de minsklike eigensinnige plysjeman mei syn eigen stamkroech.
Asjeblyf tocht ik, doch dat net. De boeken fan Mankell bringe je yn in sfear wêrbij it ferhaal fan ûndergeskikt belang wêze kin. It boek fan Skokker is gewoan in ferhaal, wat mij hoe langer it duorre wat mear it mij ferfeelde.
Bin ik no sa'n krityske lêzer of sitte der minsken yn it pennel dy't gjin in krityske noat doarre te setten omdat it in Frysk boek is.
Ien treast foar Sschokker: ek syn folgjende boek sil ik lêze al is it allinne mar om te sjen at it better is.
Op 2 septimber skreau ik dit der oer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten