vrijdag 2 september 2011

De Chinees en de Bonken fan Brongergea

De lêste twa wiken twa boeken tagelyk lêzen. Dat is gjin wizânsje mar soms nedich. Ik wie mei de Chinees van Mankell begong. Tige nijsgjirrich begjin wat úteinlik útrint yn in polityk ferhaal wêrtroch je hiel wat oer de Sjinezen te witten komme. Oer de lear fan Mao, oer de kultuer en foaral de hurdheid wêryn de Sjinezen libje en dus ek sels wurde. Wol in dreech boek en dat betsjut dat it nedich is om der boekje bij te lêzen.
"De Suc saak en de bonken fan Brongergea" fan Jan Schokker. In Frysktalige plysjeroman sa wurdt oanjûn en net al te folle siden.
De Chinees haw ik nettsjinsteande de swiere politike beskôgingen útlêze, de bonken fan Brongergea hawwe de ein net helle. It begong mij tsjin te stean al dy tafallichheden en it geëamel. Ik fielde gjin spanning en it steurde mij dat it hast in plysje/famylje roman begjint te wurden.
Hoe't it echt mei de bonken ôfrûn is, ik soe it net witte. En in boek net útlêze oerkomt mij net faak.

Geen opmerkingen: