Ik bin fan 1954. Dat wie in goed jier sizze oaren fan 1954. Wat se dêr mei bedoele kin ik wol riede: Yn in foarm fan irony jouwe se oan dat se it goed foarelkoar hawwe, dat se noch sûn binne en dat boujier 1953 en 1955 om mar wat te neamen gâns minder is.
Rekkene fanôf 1954 freegje ik mij ôf wannear de nammen fan politisy yn myn geheugen harren plakje fûn hawwe. Ik tocht dêroan doe't woansdeitemoarn nei Annabuorren ûnder Turns fytste wylst Dropkick Murphy song oer "the bloody revolution in the air".
Ik tocht oan Libie en oan Kaddafi. Want at ik it no wol of net, dy namme hat him al hiel betiid yn myn geheugen nestele. Ik stopje efkes, sjoch nei de twa swannen dy't gers frette of hinget harren libben der fan ôf (en miskien is dat ek wol sa) en helje allegear nammen boppe fan dy tiid. De nammen Luns, de Gaulle, Soeharto of Soekarno, Willy Brandt, Kennedy en Kaddaffi kin ik dêr betinke.
En de namme fan de Jong komt noch boppe, mar dat kin ik wêze dat de Jong en Luns bij mij de earste Mini en Maxi wiene.
Kaddafi, de ienige noch oan de macht en miskien at dit on-line set wurdt, wol net mear. Kinne je bepaalde nammen ek ferdwine litte of hat Alzheimer dêr it allinnerjocht op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten