Yn it stik docht Galema, dy't ik ferantwurdlik hâld foar de teloargong fan it Frysk, in belachlike útspraak: "Mar ik wie wol de earste deputearre dy't sûnt 1983 de weryndieling der troch krigen hat".
It is om je dea te skamjen. Ek noch grutsk wêze op syn rol. Gjin rol dus. Hij hat alles gewurde litten. Stêd en doarp mei-elkoar ferbine litte wêrtroch de Fryske taal ek fan it plattelân ferdwynt. Yn de doarpen fan it eardere Wymbritseradiel en Wûnseradiel komme se dêr no wol efter.
Galema de man dy't fan de weryndieling ôfhelle is. Om dat hij him der in kear wol mei bemuoide en dat hielendal ferkeard die.
Galema dy is grutsk op sels. In skande is it.
Yn de LC fan dizze wike stie in ynstjoerd stikje fan J.de Jong út Ljouwert. Der binne gelokkich mear minsken dy't bot argewaasje opdien hawwe mei de teksten fan Galema.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten