En dêr wie der dan hjoed. De Ov sjip kaart. De profinsje docht der fan alles oan om minsken oan te trunen sa'n ding te keapjen. In anonime of in persoanlike. Foar mij de persoanlike dus. Want ik haw gjin geheimen. Se meie fan mij allegear witte, wannear ik mei de bus gean, wêr't ik hinne gean en hoe let. Ek meie set witte oan hokker side ik sit, op hokker stoel en neist wa.
Busreizgje is net ferkeard. Ik sjoch mij sels wer sitten yn sa'n Frysker tusken skoalbern, studinten en âlde minsken. Mei allegear wat yn it ear. In Mp3 of in Schoonenbergje.
Klaai ik net oer. Noch in jier as 3 dan geane se ek foar mij stean. Alteast wannear ik twa stokken en in rollator meinim. Net seure dan hie ik mar autoriden leare moatten.
De OV sjip dus. Sûnt 1980, doe't ik noch alle dagen mei de bus reizgje, wie dat de strippekaart. Dêrfoar it gewoane buskaartsje. Yn myn plakboek fan 1980 sit myn lêste buskaartsje. Fan de Fram. Miskien wol útdraaid troch in konduktrise . Of net, wiene dy doe ek al fuortreorganisearre?
Moai dat it ôfskaffen fan de strippekaarten útsteld is. Kin noch moai myn strippekaarten opmeitsje. Te begjinnen snein. Mei de bus nei Ljouwert. Tribute Johnny Cash yn it sellenkompleks fan de Blokhúspoarte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten