Fuotbalje

Ik bin wer los.
de hiele moanne desimber alwer.
Freedtejûn efkes balje.
Wat in genot.
Wer hielendal fit en bin der sterker útkommen
soe in prof wol sizze nei in lange blessure.
Dus kin ik myn stikjes en wer skriuwe
foar de SDS side:

Freed 20-12

Efkes Balje

Op boksing jûn, de freed foar kryst, at krystbuorrels lonkje wol it Efkes Baljen noch wolris de dupe wurde.

It eage freed tsjin seizen sa min dat er in dikke streep troch koe.

It wie Lieuwe Vriesema dy’t dêr persoanlik in stokje foar stuts.

“Ik kom wol efkes” wiene se wurden yn de app en dêrmei wiene der 8, it minimum oantal.

De ideale omstannichheden soargen der mei foar dat it wer in bijsûnder spannend en aardich potsje fuotbal waard. Mei 8 is der romte en in efterstân fan trije doelpunten (giele hesjes) kin mei wat tûk ferdigenjen wer maklik omsetten wurde yn in gelikense stân troch in oantal flymskerpe kounters.

Wij hiene juster allegear wol ien aksje dy’t as in eigen djiptepunt beskôge wurde sil.

Wij hiene lykwols allegear folle mear hichtepunten. It nivo fan de doelpunten wie tige heech. Mei in einstân fan 16-15 hiene  wij allegear ús momint fan gloarje hân nei it meitsjen fan wer in prachtich doelpunt.

Myn momint? Dat wie om 20.08  oere, seach ik letter op myn “sportive” horloazje.

Op dat momint joech Ferrie Korbach in djiptepas omdat hij tocht dat der wol in snelle spits efteroan soe.

De bal wie op maat neffens him, de bal wie oan de hurde kant neffens mij en ek de tsjinpartij wie yn de ferûnderstelling dat er de efterline wol helje soe, sûnder gefaar. Wat mij mankearde wit ik net. Ik hie noch gjin kryst buorrel hân en gie dochs efter dy bal oan, hurd, hurder en noch hurder (of langsum, iets minder langsum en noch iets minder langsum) .  Ik fleach troch de gelûdsbarriere (nee, dat wie gjin betiid fjoerwurk, wat jim hearden) myn hertslach fleach nei 133 (seach ik letter) 
en ik ferbettere myn rekôr op de 60 meter (11,4 sekonden) dat festige wie op it sportfjild fan Spannum tidens de gemeentelike sportdei en al sûnt 1 july 1965  (10 jier) yn de boeken stiet en doe fêstlein is mei in diploma.

In meter foar de efterline, 2 meter neist it doel, koe ik mei it uterste puntsje fan myn tean de bal noch yn it doel skowe. It sil gjin gesicht west, dat “hurd”draven fan mij mar wij wûnen úteinlik wol  mei 16-15 wylst de oaren de hiele partij in foarsprong hiene.

Dat wij dan ek noch de finale winne mei 2 doelpunten út, wie spitich want wij gean graach allegear nei hûs mei in oerwinning yn de bûse.

Sûnder hes: Lieuwe, Harry, Johan en Pieter
Mei hes: Sipke, Ferrie, Frank en Aant

,