Ten Years After

Yn 2011 seach ik Ten Years After
yn it Bolwerk yn Snits
In legendaryske band
fanwege harren ferrassend sterke optreden
op Woodstock yn 1969.

Ik skeau der in blog oer,
de oare deis,
om myn entoesjasme kwyt te kinnen

Jim kinne it hjir lêze.

Sneon 9-3 wie Ten Years After yn Iduna
noch altyd mei twa orisjinele leden:
de drummer en de toetsenist

Wat se der no bijhelle ha
op bas en gitaar/sjongen is geweldich:
In linkshandige basgitarist:
Colin Hodgkinson, 73 mar leafst
sadat it liket dat hij noch "orisjineel"is.

Links basse, op dy leeftyd:
it is gjin gesicht,
it eaget wat knoffelich
(at je sels rjochts binne)
mar hij baste as in wit ik wat.....machtich

Nij is ek de sjonger
in jonge hûn mei in entûsjasme,
it wie net normaal
Marcus Bonfanti sleept mei syn stim
en syn geweldige gitaarwurk
de band nei grutte hichte

want de drummer (ek noch mar 73),
dy't wol wat fier fuort siet op it poadium
trommele mei syn moaie jierren jierren 70 kapsel
in lekker strak ritme.

De toetsenist (73)
tsja, dy siet er bij
of siet er efter it tsjerke-oargel
en spile hij de hits fan Johannes de Heer,
op routine

It wie in topjûn
ek al omdat it foarprogramma
mei de Ljouwerter band Electric Hollers
hast elkenien ferraste,  (dus enthûsast publyk)
mar mij net:
ik haw se al meardere kearen sjoen
en it is alle kearen wer geniete fan in moaie sound.

Reinder, wat hiene wij in moaie jûn.......