vrijdag 9 maart 2012

Slachte

Minsken dy't altyd yn de auto omride sjogge ûnderweis neat fan de omjouwing. Dêr komme se efter at se in kear de fyts pakke. Se ferbaze harren oer dingen dy't der altyd al binne en se wize oare fytsers op dy nijsgjirrige saken.
Minsken dy't altyd op de fyts sitte, sjogge de helt mar fan wat minsken geandewei wol net sjogge. "Moast rinnen gean, dat sjochst gewoan folle mear".
Sij ha gelyk. Ik jou dat ta. Want dat is no krekt it probleem. Ik hoech net alles te sjen. Ik wol best oan wat dingen foarbij gean.
Wêr't ik net oan foarbij gean op de fyts en wêr't ik wol each foar ha, binne dy lytse monuminten oan de kant fan de dyk. Momuminten mei in tryst ferhaal.
Ik bin benijd hoefolle fan de tûzenen rinners fan de Slachte dit monumintsje fan de dyk ôfsjogge en de muoite nimme om efkes te sjen wa't hjir de dea fûn hat troch in ûngelok mei de brommer.



Geen opmerkingen: