Dit wykein is Lowlands. Teater en in foaral muzyk. "Krekt wat foare dij" sizze se dan. Oh ja? At ik it programma sjoch en dan bedoel ik de muzyk, dan soe ik der sa wol hinne wolle. At it moat op de fyts. Der is allinne ien beswier. Ik wit net krekt hoefolle minsken dêr binne, mar at it 30.000 binne, dan binne dat der 28.000 te folle. Foar mij alteast. It liket mij hielendal neat om diel út te meitsjen fan sa'n massa. Oeral foar yn de rige stean. Om muzyk te sjen en te hearen, om munten te heljen, om in broadsje sûn en in broadsje frikandel te keapjen en om te pisjen en te poepen.
Ik soe ek gek wurde fan it plannen. Ik soe net folle misse wolle en soe foaral dwaande wêze om in strakke planning te meitsjen om foaral neat te missen. En ik bin der wis fan dat ik de planning net helje soe. Sosjale kontakten ûnderhâlde binne dêr faak debet oan.
Nee, Lowlands ik sjoch it op tv, ik folch it fia Twitter en ik sykje wat filmkes op You Tube. Sa as de tip dy't ik krige oer Against me. Trede sneintemiddei om 17.30 op.
Ek Mumford & Sons binne dit wykein op Lowlands mar dêr gean ik op 26 septimber al hinne. Yn in útferkochte HMH yn A'dam. Dat kin noch krekt wat it oantal minsken oangiet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten