Dea

Sûnt juster is it dien mei Sibe de Seefûgel. Oan alles komt in ein. Mei de bek, de earen en de eagen fan in fûgel like it mij in útdaging om it fuotbal te relativearen mar ek om wat gek oan te stekken. Fan fûgels wit ik net folle en dat is wol sa maklik. Ik bin raar genôch wol wat begûn te hâlden fan Skrok. It liket soms wol of leaude ik der sels yn dat der echt in Sibe wie. Want nei 12 jier Sibe yn de buert fan Wommels en Easterein, sizze der in soad Sibe tsjin in seefûgel.
En no op 18 maart 2010 is der in ein kommen oan it libben fan Sibe. Omkommen bij in fûgeloerloach. Yn 2000 wie der al foar warskôge dat it sa fier komme soe en no is it dan safier. Mankelyk wurd ik der net fan. Sibe hat in grytte ynspiraasjebron west om te skriuwen. Dat skriuwen dat giet troch, mar dêr haw ik gjin seefûgel mear foar nedich. Ik doar it no sels wol te sizzen. It begruttet mij suver wat foar Sibe dat ik misbrûk makke haw fan him om myn miening te jaan. Oan de oare kant wa hie oars ea heard fan Sibe?
Sibe de Seefûgel is dea en dat fyn ik net slim. Of dochs wol in bytsje.
Snik..snik...snik....