Ik hâld fan taal. Dat haw ik te tankjen oan master Marten de Boer, dy't dat der bij mij earder goed ynstampt op de Herfoarme Legere skoalle yn Wommels. Untlede wie foar de measten in ferskrikking, mar foar mij wiene dat de moaiste lessen. "het naamwoordelijke deel van het werkwoordelijke gezegde" it klonk mij as muzyk yn de earen. Dat ik graach skriuwe mei, is dus net sa raar. Dat ik ek graach lêze mei, past dêr ek bij. Wurden, taal je kinne der safolle dingen mei dwaan: minsken in hert ûnder de riem stekke mar ek in stjit ûnder de mulle jaan. It leit him soms oan in inkel wurd. Foar in goeie kollum kinne se mij wekker meitsje. En der binne prachtige skriuwers: Bonne Stienstra, Wiebe Pennewaard, Hugo Borst, Martin Bril en Wilfred Genee.
Ik dwaal ôf. Want ik woe wat sizze oer de Geen Stijl en fergelykbere webside skriuwers. Mei altyd negative inkt yn de pen, kreakje se alles ôf en benaderje se hast alles negatyf. Dat se dêr mei betiden oer de grins geane is spitich. Mar ûndanks dat, kin ik betiden genietsje fan it orisjinele taalgebrûk.
At je dit lêze:
We nemen u mee naar het ultra-, ultraconservatieve en zwáár gristelijke vooroorlogse plaatsje Wommels, beter bekend als het geïsoleerde dorp waar men volgens de 1950-norm nog trots de lakens uit het raam hangt zodra men piepel in de goggel gedaan heeft en waar abortussen verboden zijn en dus eigenhandig plaatsvinden met breinaalden en groene zeep, waar boeren je aankijken alsof ze nog geen vijf minuten hun leuter tevoren uit een schaap hebben getrokken en waar de media verboden zijn
dan fyn ik dat hearlik omskreaun, wylst it gewoan nearne opslacht mar wol in leuke tekst is.
It hiel stik kinne jim hjir lêze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten