Op it ritme fan de lange útfiering fan "All is Lonelinesse" fan Motorpsycho en dan twa kear wie ik samar yn Parregea. Wachtsje foar de brêge is dizze dei yn. Sels at ik ôfslaan nei it "deade" Nijhuzum moat ik wachtsje foar de boaten dy't rjochting Parregea geane.
It "deade" Nijhuzum hat seker gjin deade útstrieling. In grutte frachtwein flocht mij mei gong foarbij en bij it ynriden fan it doarpke kinne je mar kieze.......
Ik kies foar it Grûnspaad wat mij rjochting it pont nei de Lytse Gastmar bringe moat en yndie ynienen hâldt it paad op......
In lyts drukje op de bel soarget der foar dat de pontbazin de oerstek makket om mij en trije Dútsers foar 1 euro de man oerset
It pontsje docht syn namme ear oan: "Droech oer it wetter". Ik bin der mar wat bliid om.....
It heale doarp wat ik no byskriuwe wol is Idzegea. Ik hie al in kear op de brêge stien bij it nammeboerd mar woe no wolris bij de klokkestoel sjen, dy't der al moai wat langer stiet as de neistlizzende kamping
Sa allinne in slach oer in tsjerkhôf meitsje binne moaie mominten. En yn it bysûnder dy lytse tsjerkhôven, wêr't it te oersjen is allegear. It ferskaat oan stiennen, de nammen en somtiden de herinneringen oan in persoan, sa as hjir de tige Frysksinnige bussjauffeur Jelte Wildschut dy't hjir syn lêste rêstplak krigen hat. (Jelte rôp as bussjouffeur at wij Ljouwert binne riden bij alle bushaltes dêr : Ljouwert, jitris Ljouwert, jitris Ljouwert....)
In moaie iepen romte ûnder de klokkestoel mei wierskynlik de âldste grêfstiennen.
Op nei Sânfurden wêr't de moaiste pisbak stiet. In stiennen gefal wêr't froulju neat mei kinne mar foar mannen in útkomst is.
Nei in stikje bij de Aldegeaster Brekken lâns, slaan ik ôf nei Greonterp. Dêrfoar moatte je ûnder it spoar troch en fan de fyts ôf. Op oare plakken soene se in foarbyld nimme moatte oan dizze fytsgoate yn de midden fan de net te steile treppen. En sa kin ik op nei Greonterp
Mar net te fluch, want op dizze dearinnende betonreed mei ik mar 30...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten