De bollen

 Fytse kinne je oeral, 

mar tusken de bollenfjilden is it krekt efkes oars.

De kleur fan al dy ferskillende tulpen

en de geur fan hyasinten

Wij diene in slach yn Noard Hollân

en troffen it mei de sinne

mar net mei de wyn

Stegen

 Wâldsein is sa'n doarp

dêr't je earder mei argewaasje trochhinne riden 

fanwege de iepensteande brêge en de nauwe bedoening dêr

en wêr't je no mei gong omhinne ride fanwege in nuttich akwadukt.

Troch Wâldsein fytse is in stik better wurden dus.

Rinne troch Wâldsein hie ik noch nea dien.

De oankundiging fan de 11stegentocht die ús beslúten

dat in kear te dwaan.

Mei Samme en Roan, twa pakesizzers 

dy't wij sa no en dan wat sjen litte wolle

mei in nijsgjirrige kuiertocht.

Wâldsein dus, op fuotten.

Wat in prachtich loopke hawwe wij dien.

Al dy steechjes, strjitsjes en âlde húzen

it is in aardichheid dêr.

Safolle te sjen, oan de hân fan in prachtige folder

seagem wij ús de eagen út.

En de jonges?

Dy pikten wer fan alles op

en folgen de giele pylken troch nauwe steechjes.

Gabe

Yn 2016 skreaun ik iets oer Gabe Skroar.

It spotprintsje út de Boalserter Karnte fan alear.

In pear wike lyn krige ik post út Manchester.

Mei in aardich sechje fan Gabe Skroar

Helaas stiet er fierders gjin adres bij

oars koe ik efkes freegje hoe en wat...

Legend of Monsamabuorren

 Bij Strava fine se fan alles út,

om je in goed gefoel te jaan oer it fytsen,

om je wurdearring te jaan 

en om je prestaasjes te beneamen.

Nim no harren lêste útfining.

Sjoch ik ynienen dat ik de Local Legend bin

fan de Monsamabuorren bij Hinaard.

Soks kinne je fansels op je fyts CV sette,

Local Legend, wa hie dat ea tocht

Ik wie mij net bewust 

dat ik troch graach in rûntsje Hinaard te fytsen

yn de boeken komme soe as Local Legend

Ja seker,

ik lit gewoan 252 efter mij.

Jim kinne der wis fan wêze 

dat ik myn titel ferdigenje sil.

Dus sjoch jim mij bij Hinnaard fytsen

dan witte jim dat it net sûnder doel is.

29 april 1961

It trekpaad as ferlingde fan de Molewâl. Lofts de pleats fan Wijbenga, yn it midden it hûs wêr't wij wennen en dêrefter it fabryk. (foto archyf Kuipers)

29 april 1961, it is in deagewoane sneon,

it is droech en de maitiid liket der oan te kommen.

Wij wenje ien dei oan de Molewâl yn Wommels

nûmer 30, in fabrykswente.

Us heit wurket op de molkfabryk as sentrifugist.

Wij wennen earst op de Hofkamp.

Ik haw no in eigen keamer.

Dat is wol sa moai.

Myn broer Hessel fan 8 ek,

Wij lizze op de efterste keammerkes

Myn âlders lizze foar, mei de jongste fan 1.

Dat is Lolke.

Op it oare lytse keammerke foar,

hat Meindert fannacht sliept.

Hij is 5 jier.  

Wij moatte it noch wat útfine dêr op de Molewâl.

De Hofkamp wie oersichtlik 

en dêr wiene in protte oare bern.

Wij wenje no hast tsjin de fabryk oan.

Net folle bern op de buert en noch wat ûnwennich

Wij wenje oan de feart, de Boalserterfeart

In feart mei in trekpaad.

Ik boartsje wat op eigen hiem en bij de fabryk.

Hessel ek. Wij binne ek al 6 en 8.

Meindert fan 5 skarrelt wat op syn autoped om. 

Foar hûs, op eigen hiem.

Hij sjocht trije jonges mei in pols foarbijkommen.

Dy gean it trekpaad op. 

Sleatsjespringe.

Dat liket him ek wol wat, dat trekpaad op.

Op syn autoped giet er der efteroan.

Hij hat klompkes oan.

Us heit en mem binne oan it útpakken,

juster ferhuze, dus hjoed in soad drokte.

Wat minder oandacht foar de bern, 

want dy boartsje wol.

Mar dan......

"Der leit in jonkje yn de feart"

"Der leit in jomkje yn de feart"

Twa jonges komme oandraven.

"In jonkje mei in giele broek en in autoped"

Wij heare it en ús heit ek.

Hij springt op syn fyts,

en flucht yn sân hasten oer it hobbelige trekpaad

Oare folge....

Ik ek

Ik draaf oer it trekpaad.

gean de bocht om 

en sjoch heit yn it wetter

Hij hat Meindert al beet.

Der binne no mear minsken en bern.

De autoped leit yn de wâl.

In klomp driuwt yn de feart

Se besykje him ta libben te bringen.

Dat slagget net.

Meindert ferdrinkt, 5 jier âld.

Grut fertriet bij heit en mem

en wij moatte de doar út.

Wachtsje op de molkwein fan Bouwe Talsma

en nei Spannum ta.

Dêr wenje pake Lolke en beppe Dutsje

Dêr gean wij útfanhûs.

Yn Spannum, 5 kilometer bij it fertriet wei.

Wij meie Meindert noch ien kear sjen

at hij yn de kiste leit,

yn syn eigen pyama

op syn eigen keammerke,

dêr't hij mar ien nacht sliept hat.

Twa dagen letter is de begraffenis.

Ik sjoch myn mem yn elkoar sakjen

at de kiste it grêf ynsakket.

29 april 1961, hjoed 60 jier lyn,

hat ús heit en mem in soad fertriet besoarge,

dat kin hast net oars.

Se hawwe der nea oerpraten mei mij.

It libben gie troch

ik wurd dy simmer sân jier

en der komt twa jier letter in nij broerke,

mei de namme Meindert.

29 april 1961 wie net in deagewoane dei

Op dit plak, flakbij wêr't no it Súdhoeksterhout oer de Boalsertfeart leit, is Meindert ferdronken. Op de eftergrûn de huzen fan de Dr Sipcke Stapertstrjitte. Rolpeal en de oare stjritten fan no wiene der doe noch net. Us hûs stie efter de pleats fan Douwe Wijbenga

"lief zorgenkind" dat is wat mij letter pas opfallen is, haw gjin idee hokker soargen dat wiene

Meindert leit no 60 jier flakbij de tsjerke yn Wommels,

Ekologyske berm

 

Keningsdei 2021 wie der gjin fermaak.

De tompoezen bij de Jumbo wiene foar kofjetiid al op

en de oaljekoeken fan it korps wiene der ek al net.

De slach oer de Rommelmerk

en in blik bij it keatsen, 

it siet der net yn hjoed

Dus fytsten wij fanôf de Blauwe Tinte

bij Reduzum,

fia Eagum, Weargea, Warten, Grou, Akkrum en Jirnsum

werom nei de Blauwe Tinte

In moaie route troch it Leechlân

oer it kreaze fytspaad Warten Grou

Dêr wurdt hurd wurke oan in ekologyske berm

Oerlibberspakket

 

Us plakplaatsje bij de foardoar mei dêr op de tekst

"ferkeapers net wolkom" is wat ferkleure.

De letters binne net echt mear te lêzen,

de strekking is noch wol te sjen.

Mar ja, at  je de tekst pas lêze kinne

at je al bij de doar stean

dan is it te let.

Dan is de ferkeaper der al

en dy lit him meast net weromstjoere

troch in ûndúdlike plakplaat.

Dus stie ik op in middei tsjinoer in ferkeaper

op learzens en jirpelbroek,

dy't him kreas foarstelde en oanjoech

dat hij oars yn de muzyk sit

mar troch koroana yn de aaien,
de reade bieten en de smoeties

en noch folle mear.

" At ik ek in pakket keapke wol?

frege Cornelis Punter fan Skearnegoutum.

Ik hie tafallich it ferhaal oer him al heard
fan dochter Anne- Marije.

Ja dus, ik kocht in pakket,

fanwege it ferhaal en 

omdat hij net sitten giet te wachtsjen 

mar tydlik oan it suteljen is.

In pakket mei aaien, reade bieten, in pear jirpels,
wat spinaazje, in flesse smoeties
en de lytste komkommer dy't ik ea sjoen ha.

Spegel en helm

De sifers lige der net om:
mear ûngemakken yn it ferkear meinamme bij fytsers.

Ik fyn mij sels in frij benaude fytser

dus soe ik mij gjin soargen hoege te meitsjen.

Ik haw ek in romme erfaring

mei ik hast wol sizze.

Der is lykwols ien ding

dat tsjin mij wurket,

dat is it âlder wurden.

Alder wurde makket trager 

en dat giet hiel langsum.

Alder wurde freget mear konsintraasje yn it ferkear

en dat is just wolris wat minder at je âlder wurde.

Mar âlder wurde betsjut ek dat je ferstanniger wurde.

Sûnt ferline jier is it begong

dat ik soms in helm op ha.

Yn it bûtenlân die ik it al op ús fytsfakânsjes.

Dat helmdragen hat him troch setten yn 2021 

want ik ha no faak in helm op

at ik wat langere einen fyts.

Sûnt dit jier haw ik der ek noch in spegel bij,

in âldmannespegel, soe ik earder sein ha,

mar it foldocht skoan.

Ik kin him elkenien oanriede,

je hoege der net iens âld foar te wêzen,

mar harkje nei dizze "âlde" fytser is genôch

Ofstappe

 

Dit is de Boksumerdaam bij Ljouwert

De brêge oer de Swette.

In gefaarlike brêge foar fytsers

Sij moatte ôfstappe

Al 30 jier lang.

Minstens

Want yn 1990 fytse ik hjir lâns

Simmers om de dei

Wenwurkferkear

30 jier kin sa'n boerd dêr stean

sûnder dat in gemeente it probleem oanpakt.

at er tenminste in probleem is.

Ofstappe,

wa hâldt wa foar de gek.

Net in minsk stapt dêr ôf.......

Duivenhok

 Dêr earne tusken Wommels en Spannum 

op de ôfslach nei Kûbaard leit Kramershoek.

Alteast, dat neame wij sa.

Kramershoek, it stiet net op in kaart fan no en earder

want Kramershoek is de hoeke wêr't Kramer buorket.

Frjemde saak ûntduts ik dizze wike,

want dy hoeke dêr mei dy pleatsen en de mûne yn it lân

hiene (en dus hawwe) in namme

Duivenhok stie op in eardere kaart

en dus haw ik mar efkes fierder oan it sneupen west

en kom ik dit tsjin

Teetlum (Teatlum) dus en ek dêr hie ik noch nea fan heard.

Teatlum of Duivenhok wat is it no?

Sels Wikipedia  wit it antwurd

Dus foar mij is it it dúdlik

ik fyts tenein lâns it Dowehok of Teatlum

O, wat een dag

Koroana en in begraffenis

it is in ferfelende kombinaasje.

Gjin ôfskie nimme kinne sa't je it graach wolle,

de neiste famylje en in pear oaren meie der mar bij wêze.

De rest moat it dwaan mei ynternet.

De mooglikheden dêrta binne aardich útwreide dit jier.

Technysk sjocht it der meast goed út

en dêrtroch is der op ôfstân dochs belutsenheid.

It klinkt frjemd

mar ik sjoch hiel wat tsjinsten de lêste tiid.

At ik minsken (ek mar in bytsje) kin

dan wol ik graach harren libbensferhaal heare.

In yn memoriam lêze mei ik ek graach dwaan

en no it ferhaal en bijpassende muzyk harkje,

ik mei der wol oer.

Dizze wike "rekke" in liet mij

fan in frij evangelyske tsjinst.

Dêr haw ik net folle mei, sis ik der mar efkes bij

It is hast in feestliet

mei in freeslike tekst, 
wêryn je wolkom hjitten wurde troch God,

wêryn besongen wurdt dat je útsjogge nei de dea

en dat it no einliks de grutte dei is.

"Oh wat in dag"

ik haw it noch mar efkes opsocht letter

en kin jim sizze dat dit bij mij net songen wurdt 

oer 33 jier of ja......

Batterijen

 

Sokke stikjes yn de krante of tiidskrift

litte mij efkes skrikke.

118 batterijen, dat sil dochs net bij ús sa wêze?

Ik haw efkes om mij hinne sjoen

yn keamer en kantoar

en ik hoech net iens sa krekt te tellen

It binne der mear as 118.......

Komt ek omdat ik krekt wer in setsje kocht ha,

32 stiks yn ien kear, wol sa foardielich.

Dus ek wij binne gemiddeld.

Ik haw jierren lyn ek in skoft besocht 

it mei oplaadbere batterijen te dwaan.

Dat wie om meardere redenen net in sukses..

Te folle gedonder as earste

en as twadde hie ik it gefoel 

dat dy batterijen hiel gau leech wiene.

Dy oplaadbere batterijen wiene ek frij djoer

en troch hieltyd mear apparaten

hiene wij der ek hieltyd mear nedich.

Gjin sukses dus

Blessum

Blessum is in "dearidend" doarp foar de auto.

Foar fytsers en rinners rint it net dea.

Fia in prachtich fytspaad fanôf Hoptille

komme je de stille/deade kant fan Blessum binnen.

Yn Blessum stiet de Marije tsjerke

en ek sêr stiet in kreas ynformaasjeboerd

dat de muoite wurdich is om te lêzen

Dat je ek sliepe kinne yn dizze tsjerke

at je ûnderweis binne op it Odolphusrinpaad

jout dat blau/giele buordsje oan

Fan iets yn Wommels nei....

Temafytse, dat doch ik dizze wike.

Sûnder plan foarôf.

Ik fyts, ik sjoch iets en meitsje yn tinzen in link nei Wommels

In tsjinstelling en in oerienkomst 

beide kin.

Sa as woansdei

Ik fyts troch Marsum en sjoch de kroech

Fan it Reade Hynder nei it Grauwe Paard.

Beide kafés, beide op in hoeke, beide yn in doarp, beide âld 

en beide iets mei hynders

Wommels en Marsum 

Sa as tongersdei

Ik fyts bij Jellum lâns en sjoch it fytserek

Fan freule Clara nei jonker Sikke

Beide fan adel, beide op in doarp 

Wommels  en Jellum

De jierren 50 - diel 4 (slot)

 

Noch ien kear in pear printsjes út dit boek

om herinneringen op te heljen

ik wit net at er wol oare merken wiene foar batterijen....
de Witte Kat......

in fototastel kaam yn dy tiid yn elke húshâlding.
it wiene bakbeesten
en neffens it boek wiene de mannen de fotograaf.
Frouen koene dat net, it wie te technysk......

Dinky Toys, dy izeren auto's
dy't skurf waarden, dy't wol tsjin in stjitsje koene
wat haw ik dêr wat mei boarte.
Foaral dy griene kypauto, myn favoryt doe.....

dit spul hat alle tiden oerlibbe. 
dat doch ik no mei de pakesizzers

Stap op, in fytsspul, ek dat hawwe wij no noch

Meccano, dêr haw ik ek hiel wat mei ôfskroeve.
Fan dy handichheid is neat oerbleaun bij mij

Sparje, dat diene wij allegear.
Sigarebandsjes, sûkerpûdsjes of speltsjes

Dik Trom en Pietje Belle boeken dy haw ik noch