In reuny kin ek in sukses wêze. Dat bewiis waard snein yn de Koperen Tún levere troch de twa eksamenklassen fan de MDS yn 1974. Fan 16 oant 22 oere mochten wij herinneringen ophelje. Mei 6 learkrêften. Wêr't wij doe fan mienden dat se âld wiene mar wêrfan sommigen mar in 10 jier âlder wiene as ús.
Wat mij opfoel wie dat elkenien syn eigen herinneringen hie en dat bij it hearen fan sommigen saken der ek bij oaren wat begjint te dagen.
Dat ik doe fol siet fan BZN dat stie harren noch wol bij. Ik gie yn dy tiid in protte om mei Teun Nicolai (pikefange wie syn hobby en Leonard Cohen syn muzyk en Harkema syn klup) en Ate Eijer (útgean wie syn hobby, Green Apple syn band en Jobbegea syn klup).
En it moaie fan dizze reuny wie ek dat wij neat hoechden. Wij hoechden net te kuierjen nei de earder skoalle (sa as sa faak mei soks) wij hoechden net nei muzyk of nei taspraken te harkjen. Wij hoechden mar ien ding: mei elkoar prate, bier drinke en sa no en dan wat fleis bakke. En Teun moast sa no en dan in sjekkie draaie. Dat hij no bûten roke moast wie oars as doe.
In gouden formule fan Jouke en Kees de twa organisatoren. Moai dat er ek efkes stil stien waard bij it ferstjerren fan ien fan ús klasgenoaten: Gerrit bij de Leij. Mar 48 is hij wurden.
En tanksij Ate syn dochter en frou kaam ik wer feilich yn Wommels en Ate yn Jobbegea.
Ik slút altyd ôf mei in klipke.
Dizze is foar Ate omdat hij noch wist te fertellen dat dizze muzyk altyd tusken de middei draaid waard yn de 5 Pennies. Ik wist it net mear.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten