12,5 jier blues yn Easterein
en dat moast fierd wurde
op in sneontejûn
mei fansels bluesmuzyk
Ut Amearika Johnny Mars
dat joech it affysje oan.
Johnny kin aardich goed mûlharpsylje,
kin goed sjonge,
en hij is donkere Amearikaan.
Op it poadium sneontejûn
stie in donkere,
goed sjongende en
fantastsyk mûlharpspyljende man.
It hie him wêze kinne, Johnny Mars
en der wiene tal fan besikers
dy't net witte of wisten dat hij it net wie.
Johnny is 78,
wierskynlik sa no en dan wat krakkemikkerich
en hij folcht it nijs noch goed.
Hij hie besletten om net nei Nederlân te kommen
fanwege it Coronafirus.
Op it poadium stie in Rotterdammer
ôfkomstich út Boston
hij hie in donker kleurke
en syn namme wit ik net..
It koe de wille net keare,
in moaie seal fol
fermakke him tige mei him
en de oare muzikanten.
Ik hie net folle mei de lêste band.
dy't it mei akoestyske gitaren diene
ynstee mei dy elektryske dy't ik graach heare mei.
Ik wie op tiid thús
Geen opmerkingen:
Een reactie posten