Lijte

Sneon 23 maart sil de hystoarje wol yngean dat it de kâldstoanfielende dei yn dizze ieu en de foarige ieu west hat. In stoarmeftige wyn  yn it Easten (wêr't de wizen wei kamen) soarge der foar dat it kâlder oanfielde as at it wie.
Nettsjinsteande de rop fan "at je der net úthoege, dan geane je der net út" lei ik mij wol efkes in trije kertoer del op de lisfyts.
Omdat ik graach in kilometer as wat lekker foar de wyn fytse woe, trotsearde ik hinnereis de tsjinwyn. Echte tsjinwyn wie gjin probleem mar mei sydwyn hie ik hâlden en kearen op myn Sinner Demon.
De wyn woe mei foaral de berm yn ha en dat like mij persoanlik net sa'n goed idee.
Ik seach út nei alle buorkerijen, nei alle beamkes , nei al it keale strewelleguod en sels nei hikken.
Foar útsicht moatte je de greidhoeke wêze en foar lijte yn wâlden sis ik as greidhoekeman altyd mar hjoed hiene wat mear beamkeboel en noch wat hegere reiden gjin tûkelteammen jûn bij mij.

Dat de lannelike lisfytsdei snein net trochgiet, omdat it selde waar dan noch foar master opslacht, begryp ik wol. Dit wie gjin fytsen, mar oerlibjen. Sels foar in erfaren lisfytser (sûnt 1999)