Mei in strakke wolkeloft sette wij om 9.30 oer wer ôf.
"Lis it jild mar yn it húske," hie de gastfrou sein, "want wij binne betiid fuort nei ús wurk ta. De hûn is opsletten en sa kinne wij sûnder gefaar it hiem ferlitte. Oer fertrouen yn minsken sprutsen.
Binnen in pear kilometer sitte wij yn de dunen en ik kin jim sizze nei in pear kilometer ferfeelde dat ek al. Al dy lytse klimkes en dat saaie sân hat net myn foarkar.
It wurdt better at wij Petten foarbij binne. Bûtendyks fytst it hearlik nei Groet, wêr't ik beslút de tsjinkommende stânbylden yn alle gefallen op de foto te setten.
Bij Groet meie wij de dunen wer yn en sjogge mei ferbjustering de ôfbaarnde stikken heide tusken Schoorl en Bergen. Yn de brân stutsen. Wêrom docht sa idioat soks?
Hiel soms is der wat yn it gebiet tusken de heide en de dunen yn de omjouwing fan Bergen, Egmond en Wijk aan Zee. At de gersfretters harren sjen litte.
Moai flot berikke wij it Noardsékanaal bij Velsen. Bij it ponthûs efkes ite want it is in lust om al dy grutte skippen dêr lâns farren te sjen.
Nei Ymuiden kieze wij de "djoere"route. Yn Santpoort en Bloemendaal sjogge wij wer mei eigen eagen hoe ûnbidich grut hûzen wêze kinne en is it gjin ferrassing dat wij bij it stadion fan hockeyklup Bloemendaal lâns fytse.
Ek Aerdenhout en Bentveld pikke wij noch mei, foardat wij wer yn de gewoane wrâld komme bij Vogelenzang, de Zilk en Noordwijkerhout.
En dan gean wij bij Noordwyk op syk nei ús adres. In alderaardichte gastfrou dy't it "freonen op de fyts" gedoch oppakt hat doe't har man ferstoar. In bekend ferhaal wat wij folle faker meimeitsje.
De keamer is allinne mar om te sliepen. Wij kinne ús bêd noch krekt fine tusken ferhúsdoazen, âlde kastjes en de kompjoeterynstallaazje. Spitich dat dy it net docht.
Jûns in slach troch Noordwijk. Lege terrassen en dat yn de boufak. In alderaardichste bank stiet dêr wol. Oanbean troch de buert oan twa eardere wethâlders dy't safolle goed foar dy buert dien hie. Tige orisjineel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten