Fytsfakansje (1)

In fytsfakânsje is foar ús net nij. It is it earste wêr't wij oan tinke at wij fakânsjeplannen meitsje. Nei in oantal bûtenlânske rivierreizen (Donau, Rijn, Weser, Loire) like it ús goed om it dit jier yn Nederlân it sykjen. Net dat wij it gefoel hawwe dat wij dat noch net genôch besjoen hawwe, mar om in bysûndere reis te meitsjen: Lâns de bûtenkanten fan Nederlân fia LF-routes. Dat binne Lange Afstands Fietsroutes te herkennen oan de griene buordsjes.


Omdat wij in oantal dielen fan it trajekt al in pear kear dien hawwe, geane wij fleksibel mei de foarskreaune route om.

Op moandei 25 july sette wij ôf fanút Wommels om op snein 7 augustus werom te kearen. At wij fuortgeane is it doel om te sliepen yn trekkershutten of bij freonen op de fyts, de stifting wêr't wij lid fan binne. Yn trekkershutten sliepe jout wat mear frijheid, mar betsjut ek dat wij mear bagaazje meinimme moatte wêrûnder in sliepsek en wat beddeguod.

Wommels - Schagerbrug 95 km
Wij wachtsje de buien ôf. Om 13.00 oere liket it wat droeger te wurden en wij sykje, at wij noch thús binne, in Freonen op de Fyts adres op bij Schagerbrug.
Op dat momint beslúte wij ek om earst nei "ûnderen" te fytsen. De wyn op de Ofslútdyk liket reedlik geunstich en mei alle respekt dy dyk is mei ôfstân it minste stik dyk yn Nederlân wat wij tinke te fytsen.
"Apart gedeelte" stiet der bij yn it boekje. Dat hat ús foarkar en ús gastfrou jout telefoanysk oan dat de blokhut noch frij is.
De lêste dripkes falle at wij yn de buert fan Penjum (ik haw goed nei it boerd sjoen hoe't je dat no krekt skriuwe) en fol goeie moed traapje wij de 32 kilometer lange dyk op. Ferfelende rit at je tsjin de wyn ha en in ferfelende rit at it drok is mei al dy jakkerjende auto's.
Wij ha net echt yn de wyn en boppedat ha wij it gefoel dat de brêgen op den Oever en op Koarnwertersân hiel lang omheech steane want it is betiden hiel rêstich.
It skeelde net folle of wij genoaten fan dit stikje dyk.

Bij it monumint stopje wij sa as gewoanlik efkes. Meastal pas ik dan op de fytsen en hellet Jellie wat kofje.
Foar de safolste kear set ik dr Lely mar wer op de foto, hij is op lêst ek in jier âlder wurden.
De Ofslútdyk dy wolle se oanpakke. Ik soe sizze begjin gewoan bij it monumint: meitsje dêr in echt oanstekkersplak mei útsjoch op beide wetters. Wat der no stiet is in oanfluiting.
Bij Den Oever sjogge wij buien foar en efter ús lâns gean en wij miene efkes dat wij droech bliuwe sille.


Eilaas krije wij ús earste stevige bui en moatte wij skûlje ûnder de beammen.
It duorret mar efkes en wij kinne wer fierder yn it moaie fytswaar.
Bij Oudesluis sykje wij "de Grote Sloot" en moatte op syk nei in nûmer fier boppe de 200.
De dyk is in kilometer as 6 en wij fine hast op de ein ús stekje.
In grutte hûn blaft ús in gefaarlik wolkom ta en ik bin mar wat bliid dat de gastfrou it bist ta de oarder ropt.


In prachtige blokhut efter yn de tún mei alles der op en oan. In gaadlik plak foar ús earste nacht.

Geiten binne ús buorlju en it liket der op dat de hûn sa fier net yn de tún komme mei.
Ik weagje mij net te fier op it hiem.