Unkrûd

"Unkrûd fergiet net, is in sechje wat net fier neist de wierheid sit. Al hoe droech it ek is, al hoe let de bloei ek op gong kommen is, it ûnkrûd lit him al wer aardich sjen. At je net sa fan dy saaie stiennen en terassen hâlde dan fleuret it grien tusken de stiennen de boel aardich op.
It ûnkrûd steurt mij net echt mar sa no en dan helje it der dochs mar wei, want meane op in terras is net goed foar de meanmasjine. Ik haw de ôfrûne 20 jier al moai wat tips krigen en artikels lêzen oer hoe't je it mei grut gemak en it foar ivich ferdwine litte kinne. Rotsoai haw ik der op smiten, jittik heechoanprezen anti-ûnkrûdmiddels mar ik haw foaral de bealch brûke moatten. Earst op knibbels mei in orisjinele ûnkrûdfuortheller en dêrnei mei in hurde boarstel en in stok op steanhichte.
Us terrassen (ja,ja wij hawwe der twa) en ús oprit is op himsels noch wol te oersjen. It wurdt oars at je gemeente binne.  Dy hawwe hiel wat stoepen te ûnderhâlden en ûnkrûd frij te meitsjen. Ek bij ús gemeente hat der in diskusje west oer hoe't sij it op doelmjittige wize de rommel te liif gean moatte.
De ôfrûne hjerst hat der in yngeand ûndersyk west, der binne proeven dien en de oplossing is fûn. De rie hat it beslút nommen om koaitsjend hyt wetter yn te setten. Gewoan koaitsjend hyt.
Dat like mij ek in goed idee. Mar om dêr no amers fol wetter foar te koaitsjen like mij no ek wer net goed foar it miljeu en de beurs.
Dus griem ik no alle wiken om mei oerbliuwend hyt wetter.
Koaitsje ik twa aaien, dan haw ik in moai pantsje wetter wat ik brûke kin om in heale fjouwer kante meter  terras wiet te meitsjen. Haw ik tefolle wetter setten foar de tee, gjin probleem mear, it krijt gjin kân om ôf te kuoljen want  ik strûs der gelyk mei nei it terras en sykje noch in hoekje op wat moat.

En earlik is earlik it wurket. It griene ferdwynt en der bliuwt in toar stikje ûnkrûd oer, wêr't alle kleur út is. En nnoch wichtiger wat net fierder groeit. De kommende tiid mar in ekstra aaike en wat minder kofje en mear tee.