It abee fan Baukje

Doe't ús bern lyts wiene hawwe wij dit boekje hast stikken lêzen. Ienfâldige teksten en moaie printsjes.
It boekje wie fan de âldste dochter Hildau en dy hat it mei krigen doe't se de doar útgie.
Doe't wij dizze winter yn de Afûk winkel wiene, fregen wij at se dit boekje ek noch hiene. No't ús earste pake en beppesizzer der is, komt dat ferlangen werom om út dat boekje foar te lêzen.
It boekje is net mear yn de hannel,
Dochter Hildau hie it wol opsocht fan souder en sa siet ik lêsten mei har dochter Jelske foar it lêzen út it abee fan Baukje.
Der bleau likernôch in leech gefoel oer.
It gemis fan it boekje.
Om it sels wer te hawwen yn eigen hûs.
Ik bin de Wommelser tankber dy't it fuortjûn hat oan de tsjerkekommisje foar de boekenmerke okkerdeis.
Ik bin de grutske eigner wurden.
Machtich!
Ik jou it ek nea wer fuort.