 |
| artikel Trouw 25-5-2013 |
Ik krij hieltyd mear it gefoel dat de jonge nij-oarlochse generaasje it meast direkt de dupe wurdt moat fan alle maatregelen dy't no nommen wurde yn it ramt fan besunigings.
Alle wielde dy't der wie giet fuort.
Ik seach se om mij hinne yn it ûnderwiis: soms noch mar 55 jier en se mochte "doppe" (plak meitsje foar in jongere). Oaren krekt 59 jier mochten Vutte. Dy't gjin nocht mear hie oan de mûlripe bern, melde him siik en kaam yn de WAO en wist dy yn de âlde regeling steande te hâlden oant 65 jier.
En al dy frije tiid dy't doe op harren paad kaam, brûkten se om foar heal jild of mei grutte koartings mei trein en bus te reizgjen, nei musea en teater te gean en tal fan oar fermaak.
Ik wurdt dit jier 59.
Sa'n 20 jier lyn libbe ik yn de ferûnderstelling dat it ABP dan in Vut útkearing foar mij klear lizzen hie. Dat ik foar al myn útsjes gebrûk meitsje koe fan myn 55- plus pas. Dat dy see fan frije tiid mij ta kaam en dat it goed foar mij wêze soe.
Neat fan dat alles: de krisis slacht ta en it is dien mei fan alles: de âlde lullen dagen binne yn opspraak en sille wol ôfskaft wurde, trochwurkje oant 66 jier en 3 moannen is myn noarm wurden en yn myn beurs hoech ik gjin rekken mear tehâlden mei in 55 plus kaart.
Untefreden? Nee hear, ik haw in leuke baan......
Kleie en grine? Nee hear, ik stel it gewoan fêst.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten