zaterdag 15 januari 2011

Fakânsjebeurs

Yn de moanne jannewaris komt de hiele wrâld byelkoar op de fakânsjebeurs yn Utert. In dei as fjouwer kinne je in "wrâldtoer" meitsje en je oriïntearje op de kommende fakânsje. Ien kear yn de safolle jier geane wy der ek hinne om nei de tiid te konstatearjen dat it in slitaazjeslach wie foar de rêch (en dit jier ek foar de knibbel) om dêr 4 oeren om te toffeljen, dat it ien grutte papier fergriemerij is en dat it neat foar ús is, sa'n fakansjebeurs.
Wij binne better te plak op de Fyts en Rinbeurs dy't ein febrewaris yn de Rai holden wurdt. Mar soms is it ek goed om te sjen wat der allegear yn de grutte fakansjewrâld is en hokker kant it út giet.
Kampeare liket yn te kommen mar dan yn sokke lúkse "tinten" dat it neat mear te krijen hat mei kampeare. Unbidich grutte tinten mei in húske, in brûs, in keuken en leunstuollen der yn.



Der binne húskes op bungalowparken dy hawwe minder lúkse. Ik neam it net kampeare.
It wie freed betiden in keunst om earne bij te kinnen. Want al dy standhâlders binne op jacht om emeeladressen te krijen. Dus jong en foaral âld fulle in formulierke yn, omdat se in priis winne kinne, en jouwe harren adres en tillefoannûmer op. En letter mar seure dat se allegear spam krije en ferfelende tillefoantsjes.
Oh ja der moat fansels wol in fraach beändere wurde, want oars meie je net samar in reis fuortjaan. Oars is it lotsjen en dat mei net. Sa moatte je om in reis nei Nepal te winnen riede hoefolle a's der yn Nepal steane, foar in reis nei Egypte is de fraach at de Rijn of de Nijl in rivier is yn dat lân en at je antwurd witte op de fraach yn hokker wrâlddiel Súd Afrika, dan meitsje in kâns op it trip nei dat lân.
De kâns dat ik wat win achtsje ik hiel lyts. Mei ien gokje bij in stand mei in goed doel hoop ik dat it immen takomt dy't der mear ferlet fan hat as ik.
It wie betiden libbensgefaarlik om tusken de stand troch te skarreljen. At je efter ien lâns rinne woene, moaste je earst wol goed útsjen at der net in koffer op tsjillen efteroan kaam. Want de trend is ek om nei sa'n beurs te gean mei in lege koffer en thús te kommen mei in koffer fol folders. It byld is meast dat man de koffer meisleept en dat de frou oeral folders wei pleurt en de koffer besiket sa fluch mooglik fol te krijen.
Begrutsjen hie ik mei de standhâlders fan Dordrecht mei de Mariapolder as efterlân. De folders wiene noch net oanpast oan de nije sitewaasje: In rûnrit troch spútsjefjilden dy't oantaast binne troch de gemy.


Nee dan Tuneezje. Dy lju dêrwei hawwe ynspile op de politike sitewaasje. Mei in negatyf reisadfys hiene sij oan trije boekjes wol genôch.



Mar om net mei de rotsoai sitten te bliuwen yn harren lân hiene se it hjir mar hinne sleept.
En ta beslút: je koene hjir en dêr ek noch wat priuwe. Dêr haw ik mij ek ien kear oanweage. In bultsje riis, mei wat krûden en wat wjirmkes der op. Sis mar in hipperhapke.
Kâns is oanwêzich dat ik mij dêr noch in kear oan weagje.

Geen opmerkingen: