Stimme, earder wie it in plicht.
no is it in demokratuysk rjocht.
Je kinne dêr gebrûk fan meitsje
at je it idee hawwe dat it wat bijdraacht.
Dat haw ik net altyd.
Polityk bedriuwe is in gemien spultsje.
Je sizze fan alles ta, meast komt der neat fan op de hispel.
Je wurkje gear mei oaren, dy't je earder foar bagger útskolden
Je slane je sels op it boarst, at je in hiel lyts dinkje foar elkoar krigen ha
Je sykje oare skuldigen at er iets hiel gruts ferkeard gien is
It is om al dy redenen selden dat ik in praatprogramma sjoch mei politisi der yn,
dat der om hinne draaie en ûnfatsoenlik diskuseare, ik fyn it mar neat.
Nije wike moat ik stimme
want dat doch ik meast wol.
In lestich putsje dat stimmen foar de twadde keamer.
Safolle partijen en neat te kiezen, seit de FNP,
de partij wêr't ik myn hiele libben op stim at it kin.
Ik stim no op Habtamu de Hoop
in jonge fint út de Súdhoeke.
In aardige jonge, fuotballer, keatser, Fryskprater
en tagonklik.
Ik jou him dizze 4 jier myn fertrouen
en at syn dwaan en litten mij net oanstiet
dan sprek ik him oan tidens in tredde helte bij SDS
of yn de supermerk of bij it keatsen
en at hij in boppeslach is,
dan sil him dat ek sizze
Geen opmerkingen:
Een reactie posten