Moarn gean ik foar trije dagen nei Amelân.
In moai ferfolch op myn wurkjend libben:
mei op skoalkamp.
Nei Amelân, gelokkich, mei de boat.
Lit it altyd sa bliuwe.
Asing Walthaus hie it okkerdeis yn de LC ek oer Amelân en brûkte it wurd "versylting". as skrikbyld foar Amelân.
Ik tocht werom oan ús lisfyts fakânsjereis.
Fan Sweden lâns de Deenske en Dútske kust nei hûs ta.
It is 2005 en sa healwei de reis fytse wij nei it Deenske eilân Rømø
en wurde mei de boat oersetten nei it Dútske eilân Sylt.
Earst oer Rømø: wat in freeslik eilân.
De keale dyk dêrhinne (15 kilometer, dizze kear yn de wyn)
mei allegear auto's op hinne en weromreis
en de measte auto's sjogge wij letter op it strân stean want dat mei dêr.
Sinnebaaie neist de auto.
Hoe betinke je it.
Op Sylt wie it ek drok mei auto's.
Ien nacht "kampeare" op in fierstentefolle kamping.
Fan Sylt nei Dútslân kin allinne mar mei de trein,
dy't auto's en fytsen meinimt.
It wie in prachtige fytstocht mar it mei auto's oerladen Sylt en Rømø binne ús net bijbleaun as hichtepunten.
Dus, lit de nostalgy bestean
en lit de boat nei Amelân gewoan farre
ek al is it meast mei fertraging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten