It is oke

Ik haw de lêste twa wiken wol in hiel soad efter de kompjoeter sitten. Liftwedstryd ferslaan, oare websiden bijhâlde en in fotokwis meitsje.
Oer de liftwedstryd binne nei de tiid altyd prachtige ferhalen te fertellen. Tidens de wedstryd ek wol, mar de echte ferhalen komme pas letter los. Sommige teams hawwe 19 liften hân om yn Eastenryk te kommen. 19 ferskillende minsken en dus 19 ferskillende ferhalen. Dat kin net oars. Want wêr't de iene sjoffeur hiele ferhalen ferteld oer syn of har libben, is in oare sjoffeur sa stil, dat je der hast benaud fan wurde. Je sille mar 100 kilometer neist yn sitte, dy't neat seit. Je soene sizze werom nimt sa'n man dan guon mei. Geweldich is ek dat nachts om 11.00 oere bij in tankstajson bij Nurnberg samars trije koppels steane te liftsjen.
Ik hoop echt dat al dy liftferhalen aansens in kear bijelkoar komme yn in prachtich boek. En dêr sil ek seker it ferhaal yn stean fan Sytse en Jimmy dy't plak namen yn in folle auto mei evangelisten dy't seinen: Dy twa plakjes dy't noch frij wiene, dy wiene foarbestimd oan jim. It hiele ferslach fan dit jier is hjir te lêzen.
Mar moai wie ek it relativearen. Sjoerd en Teade fregen oandacht foar dit liet