Slachterin

Kommende sneon is de Slachterin, 

in moai draafevenemint fanút Wommels. 

Meastal stean ik efkes bij in wetterpost om wat bekers oan te jaan. 

Ik neam dat net frijwilligershelp mar in boargerplicht. 

Ik tocht, tidens dat sjen nei dy atleten altyd: 

dat is neat foar mij, sels dy 5 kilometer net.  

Ferline jier op 8 oktober draafde ik myn earste 5 kilometer: Iens om.  

Dat krige in ferfolch want fan minder as twa kear yn de wike drave reitsje ik yn de war. 

Ik makke doelen (dat past bij mij) : alle moannen minimaal 40 kilometer en ien kear  yn in "útslach" 

foarkomme. 

Dy útslach dat hie de Slachterin 2021 wêze moatten. 

Ik hie mij nei in reedlike foarm tawurke 

mei yn de efterholle dat ik mei myn tiid krekt net lêste hoechde te wurden. 

 "It giet net oan" , wiene de wurden fan de organisaasje yn 2021 fanwege K.

Kommende sneon in nije kâns want it draven hâldt mar net op. 

Dizze kear wurdt it wer neat. 

Net fanwege F mar fanwege K. 

De K fan Keunstwykein op Amelân. 

Ik haw juster de route mar efkes rûn, 

dan sjoch ik mear as drave. 

Dy 585 kilometer dy't ik no totaal draafd ha, binne net foar neat. 

Ik fyn it alle kearen wer in útdaging, bin noch nea sa fit west

en dêr hat in minsk ferlet fan.

Ik sjoch no al út nei 2023