It is winter en sels haw ik dêr net nei útsjoen.
Ik ha net folle op mei winterwaar.
Ride doch ik net mear en iets waarmer fyn ik net ferfelend.
Wat ik wol moai fyn dizze winterdagen is wat de natoer docht.
Wat de wyn mei de snie docht bijgelyks is prachtich om te sjen.
Plakjes yn de lijte mei bergen snie en bûtenút friwol grien lân.
Nim no de wetterfûgels dy hawwe ek harren eigen agenda.
Sij sykje alle winters it selde plak op.
Yn de bocht tichtbij Spyktille is altyd in grut wek.
Ek no wer.
It is allinne te lyts foar al dat fûgelguod.
Dus fine se in plakje op de dyk.
Se gean sûnder probleem foar dizze fytser oan de kant,
mar nimme dêrnei harren plakje op de dyk wer yn,
wachtsjend op in frij plakje yn it wek.
Ik hie roppe kinne: meitsje dat wek mar wat grutter,
mar dat haw ik mar net dien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten