In herinnering......
Yn july 1966 sit myn legere skoalle tiid derop
en mei ik yn augustus nei it Lyceum yn Snits.
Ik kin aardich leare mar bin in hiele jonge learling.
It duorret ien jier dêr yn Snits.
Ferstân is goed, mar sosjaal kin ik it net oan.
In klas mei in tredde part dy't it foar de twadde kear besiket
en dus folle âldere en ripere jonges en famkes.
Ien jier op de fyts nei Snits
en dat betsjut yn dy tiid, troch de Súdhoeke,
lâns de Kliuw en oer Tsjalhuzum nei Bogerman.
Yn de Súdhoeke binne twa hûnen.
dy't fûleindich it eigen hiem beskermje
en in stikje dyk, wêr't wij lâns fytse.
De hazeewynhûn yn it hôf fan Jorritsma op de Slachte,
sit frijwol altyd efter in ticht stek.
Hij blaft omraak en draaft lâns de wâl mei ús op
at wij dêr lâns fytse.
De spanning sit him yn it stek,
at dat mar ticht is,
want in hazzewynhûn kin hurder drave at wij fytse kinne.
It grutste opstakel is de Sint Bernard fan de famylje de Boer.
Dy slacht op it hiem om
en at er immen bij is, jout dat gjin probleem.
Je hawwe pech at de hûn dêr allinne omslacht,
en it stek iepen stiet
Dan set er in grutte mûle op, hij blaft
en komt driigjend nei de daam ta
of nei de dyk.
dy kear dat de hûn ús driigjend sit op te wachtsjen.
Ik fyts mei Pyt de Jong, dy't bij mij yn de klas sit.
Pyt, in jier âlder, in echte sporter
hat in reesfyts mei 5 fersnellingen.
Ik haw in jongefyts, sûnder fersnellingen.
Ik bin gjin partij foar de Sint Bernard
dy't neat docht neffens de famylje de Boer.
Pyt is samar in moai ein fuort,
en ik doch myn bêst dat bist foar te bliuwen
In pleats fierder fynt er it moai west
syn misje is slagge,
Wat bin ik bliid dat ik nei ien jier nei de Mulo yn Wommels kin,
jierren bin ik net yn de Súdhoeke west....
en alle kearen at ik dêr no lâns fyts
sit ik noch te sjen at er ek in hûn op it hiem omstapt.
Noch altiten haw ik it net op hûnen stean
en dat fiele se,
want twa kear hawwe mij bij de bokse hân en yn it kût biten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten