At ik in boek lês
en der wurdt yn ien kear ynsjitten
dan kin ik dat noch wol ferneare.
At it fan de ordinaire sjitpartijen wurde
mei in deade hjir
in deade dêr
en ien dy't it allegear krekt oerlibbet,
dan is myn aardichhheid
oan dat boek
meast al fuort
Geweld, ek ferbaal is net sa myn ding
Dat gefoel oerfoel mij tiisdeitejûn yn Jorwert
bij it iepenloftspul:
ferbaal geweld fan de slimste soart...
it is in tryst ferhaal
mei safolle ûnbearingen yn in gesin,
dat kinne je hast net foarstelle,
it waard prachtich yn byld brocht
mei in boppeminsklike superrol fan
Wiepkje Castelein, de mem
mar ek fan Sjoukje Jager, de dochter
dy't gjin muoite hie om yn de fuotspoaren fan har mem te treden
wat it ferbaal geweld oan gie,...
Prachtich spile
moai dekôr
hearlik waar
in noflike sfear
Mar it hie mij krekt wat tefolle ferbaal geweld
Mar folgjend jier
bin ik fansels wol der wer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten