Der wiene te min begelieders en sa gyngen se yn skoalle op syk nei mooglik geskikte net learkrêften.
Sa kamen se bij mij.
De trije dagen dagen sitte der op en it wiene trije fantastyske dagen. Net omdat it waar prima wie, net omdat Tessel sa moai is, net omdat wij in lekker soad fytsten, net omdat de ferbliuwsromte goed foldie en ek net omdat wij it goed meielkoar fine koene as lieding.
It wiene de bern dy't der soargen dat ik mei grutte wille en foldwaaning werom sjoch op dit feest.
Wij roppe faak genôch: net in minsk is gelyk, en it is moai om te sjen dat elkenien de romte krige om him of har sels te wêzen.
32 bern, allegear mei harren eigen spesjale kwaliteiten en nuveraardichheden. En nuveraardich is in prachtich wurd yn dit ferbân.
Wat mij it measte opfoel wie it sosjale gedrach nei elkoar ta. De bern hawwe hiel goed yn de smiezen dat net elkenien gelyk is en gelyk behannele wurde kin. En dat aksepteare se fanelkoar.
Jonges en famkes fan de Buizerds en de Zeebra's ik haw ferskuorrend fan jim genoaten. Super.
It garnalenfiskjen wie wol ien fan de hichtepunten fan de wike. Doe't de netten binnenhelle waarden, wie der ien en al oandacht foar it fiskguod wat út de Waddensee kaam. En dat je in healoerke letter farske garnalen stean te pellen wie bijsûnder foar de bern.
En foar inkele famkes wie dit it hichtepunt. Trije sturtsjes meitsje yn it burd fan master Aant.
En spesjaal foar de fytsers dy't wolris fan keunstkes úthellen, in filmke om sjen te litten wat der allegear mis gean kin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten