Schoorl

It fielde noch net at ik oan fakânsje ta wie, mar wurkjend bij it ûnderwiis lifte je mei op de fakânsjes. Ik haw neat tsjin op fakânsjes. Ik bin der sljocht op. Krekt as de wykeinen. Dy binne ek hiel wat wurdich. Hjerstfakânsje dus. Ik haw neat mei de see dêrom in midwike nei Egmond west. Gelokkich is dêr likefolle lân. En dêr kinne je hiel aardich fytse. En dat ferfeelt ús net gau. Sa haw wij yn dy 4 dagen dochs noch sa'n 200 km fytst (soms tusken de buien troch)en sa besochten wij Schoorl, Bergen, Alkmaar, Castricum, Krommenie, Limmen, Heiloo, Uitgeest, Ankeveen en Bakkum. En de trije Egmonden fansels: Binnen, oan de Hoef en oan See. Sis mar in begjin fan de ANHDFT, de AlleNoardHollânskeDoarpeFytstocht.
At it fan de temperatuur komt wit ik net, mar myn oanstriid om foto's te meitsjen wie net grut. Twa foto's haw ik makke. Oer de twadde letter mear.
De earste foto wie yn Schoorl.
Schoorl dat kinne wij allegear fan de hege sândún. It plak wêr't (foarhinne) bussen fol bern útladen waarden om de sânberch te beklimmen. Wêr't wij as bern nei dat klim- en rolwurk ûnder it sân werom kamen yn de bus en suver wurch wiene.
Sa'n 20 jier ferlyn stie ik dêr ek. En doe tocht ik noch: dy hichte falt ek wol mei.
En no tocht ik ien sekonde, doe't ik dêr stie, hoe soe dat wêze om dat ding no nochris te beklimmen. It bleau bij tinken. Want echt wier, it is in hiele hege berch.