Tim Knol hat net echt in artieste namme. Knol docht je tinken oan in âld hynder en dat stiet heaks op dat jongeseftige gesicht fan dizze Tim.
Justerjûn stie hij (gelokkich mei band) yn it Bolwurk yn Snits. In band dy't foar wat stevichheid soarge. Want sûnder in band is it mij wat de seurderige kant it neist. It wat aparte lûd fan Tim is seker de muoite wurdich oan in kear yn it echt te sjen en te hearen yn in seal wêr't de akoestyk goed genôch is. Ik twifele fan te foaren at ik dit wol echt leuk fine soe. Myn gefoel hie gelyk. It wie leuk it wie ek wol goed, mar net mear as dat. Ik hie ek de yndruk dat de echte fonk mei it publyk der net wie. De moai folle seal mei in grut ferskaat oan besikers hiene neffens mij ek allegear harren eigen ferwachting. In sing a song writer dy't ek it stevige wurk net út de wei gie. It wie fan alles wat, alles wie wol goed mar om no te sizzen dat dit mij lang bij bliuwt nee, dat net. En dat leit echt net oan myn geheugen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten