it giet min mei de skriezen, dat seit men
dan wie ik fannemoarn seker in bofkont
dat ik dit plaatsje sjitte;
net ien yn it fûgeltsjelân,
mar gewoan oan de dyk
fan Iens nei Weakens
en ik koe alle tiid nimme,
want se bleuanen sitten
wylst in oare skries ferfaarlik
boppe mij lâns skearde:
en rôp: grutto, grutto
Mar wat is der no moaier
as in skries op in houten hikke:
in skries op in izeren hikke
ek sy naam alle tiid om him op de foto sette te litten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten