Snein yn Riis west. Wat in moaie middei en in moaie jûn. In festifal wat ús werom bringe moast nei it festifal fan 40 jier lyn. Dat is net slagge. It wie net ien ferskil mar allegear ferskillen. It publyk fan doe bestie neffens de tsjinstanners fan doe alinne út langhierrige, hasjrokende jongeren. Sij sochten harren heil yn de tintsjes, ûnder plastik en rookten wiedewiedewiet, wylst de rein mei bakken út de loft foel. Muzyk fan Focus, CCC en Brainbox. Der wiene sa'n 700 man en in peleton Me-ers stie klear.
Dan wie it no wol oars. No wie it hiel jong en hiel âld dat plak socht op de prachtige lokaasje. Mar leafst 1200 man. It waar wie prachtich en it rûkte wat nei wiet mar dat kaam mooglik út in kanon efter op it podium.
Der stapten minsken rûn dy't dúdlik hingjen bleaun wiene yn dy flower-power perioade. Mei tafelkleden as jassen, mei fleurige kleruige broeken en mei blokmkes yn it hier. En burden : ik ha noch nea safolle moaie lange burden bijelkoar sjoen. Der stie gjin peleton Me-ers klear. It wiene no ferkearsbegelieders dy't paad wiisden en ús frenlik wolkom hjitten. De sfear wie geweldich en mei it muzyk wie ek neat mis. Grytsjes Melchers mei band sette mei harren optreden as Janis Joplin om healwei trijen de toan. Wat in power, wat in flouwer! De seabere Stones en de sebeare Who knalden der hiel wat bekinde nûmers tsjinoan en de Veendamse Neil Young die hast neat ûnder foar de echte.
It optrden fan CCCInc. foldie wat mij oangiet net oan de ferwachtings: it wie te flak, te min hichtepunten en te min kontakt mei it publyk.
Machtich om de lêste klanken te hearen yn de tinte op de kamping neist it terrein. It wie doe hast 12 oere.
It hichtepunt? Grytsje Joplin mei Me and BobbyMcGee
Geen opmerkingen:
Een reactie posten