Wat in dei sa'n Frysman dei

Ik hoop dat jim der allegear wat fan mei krigen ha:
de Frysman, it triatlonspektakel,
mei start en oankomst op it Reaklif.

At jim der net west ha, wie dat in miste kâns,
om te sjen wat dizze triatleten presteare
hoe't se dat dogge en
om te sjen wat der foar nedich is om te mooglik te meitsjen

Trije dagen hawwe wij Helden Helpers west, mei in hiel soad genoegen;
wat wie dit geweldich om mei te meitsjen.

Sneintemoarn, de wekker op 5 oere
om miskien noch in hantaast te dwaan foar de start;
de start mei 22 graden op de thermometer
wat in prachtich gesicht fanôf it Reaklif

















3,8 kilometer swimme
de snelsten binnen it oere,
de lêste nei in oere en 40 minuten of sa

En dan op de fyts foar 4 rûntsjes fan 45 kilometer,
troch de prachtige súdwesthoeke
mei al syn bultsjes.

Moarns mocht ik wetter fulle  foar de fersoargingsposten
en de trochkomst fan de fytsers meimeitsje
en fanof 1 oere stie ik op Laaksum
om de dravers fan wetter, kola, snoepkes en dropkes te fersjen
en fan oanmoedigings fansels.....

Seis kear kamen se lâns
om de 42,2 kilometer te folbringen
en bij alle trochkomsten
seagen wij se wurger wurde.
wurger, mar net sagarijniger
laitsjend en fleurich en tankber,
dat wij der stiene,
en mei it kredo: "blijf lachen"

wat in atleten dy tri-atleten
wij libben fansels mei harren mei
yn de striid tsjin de betiden ferskriklike waarsomstannichheden
en sij libben mei ús mei....
wylst wij oan de tinte hongen yn in fûlendige stoarmbui.

Wij seagen alle rûntsjes wer út nei Hielke,
de fryske reus dy't it sa dreech hie...

wij seagen út nei dat Dútske fromminske,
dy't de iene rûnte "ein bier" woe, de oare rûnte "zwei bier"
en de lêste rûnte om in  "pizza" rôp...

Of nei dy Belch, dy't fier efterop rekke wie troch lekke bannen
en dy't op tiid oankomme woe,
mar sa relakst bleau
en alle ronden tiid hie foar in praatsje,

of de twa dútsers, dy't ús broadsjes "kase und schinken" opieten
omdat se flau wiene fan de bananen
en sa fleurich de lêste rûntsjes diene...

fleurich bin ik ek wurden fan de Vries,
in spontane frijwilliger út Warns
moaie ferhalen en sa entoesjast
en in goeie soarch foar de atleten:

syn "wûnder" hannen massearden of drukten der op los
sadat se wer fierder koene.

Acht oeren stiene wij dêr op de dyk bij Laaksum
en it ferfeelde nea..

it wie sels wûnderbaarlik dat al dy dielnimmers ús gewoan persoanlik tank seinen
tidens harren lêste rûntsje



Ik nim  myn Frysman pet ôf  foar de organisaasje,
dit kin allinne mar opsetten en trochsetten wurde troch befleine triatleten,
mannen en frouen dy't in doel foar eagen ha,
dy't witte wat it is om ôf te sjen
en dy't it mei leafde diene foar harren sport

Wij hawwe it sjoen oan ús soan Tsjeard dy't dit in part fan syn libben makke hat
en ek in part fan ús libben no, troch syn entoesjasme

Dizze organisaasje fertsjinnet takem jier in hiel soad frijwilligers,
sadat it foar harren wat lichter wurdt.

Ik bin der wer bij en "myn deifreon" de Vries fan Warns ek,
ik tink mei in massaazjetafel.......