Sneon wie Syb bij ús,
de jongste pake- beppesizzer.
Hij is noch 2.
It wie wer in hearlik fermaak.
Fjouwer oere sette hij wer ôf.
Om seis oere komme Samme en Nyck.
Sij binne noch 8 en noch 6
Sij bliuwe sliepen.
Oare moarns komt Nyck bij mij lizzen.
"Pake, asto dea bist dan bin ik ek al âld"
"Dat soe moai wêze", sis ik.
"Pake, at ik bern krij, dan neam ik him Aant, nei dij"
"en Jellie, at it in famke is"
"Wat leaf fan dij".
Mar soe dyn frou dat wol goed fine,
want dy hat ek in pake en beppe",
besykje ik mei wat relativearing.
"Tsja", seit Nyck,
"miskien bliuw ik ek wol allinne,
dy drokte fan bern........."
"Witst al in famke , wêr'st mei trouwe wolst"
"Ja, Y of Y "seit er beret
Beide mei in Ygrek krekt as mij"
"Dat klinkt net Ygek, beslút ik ús petearke.
 |
| Mei Syb in slach rinne |
 |
| twa jonges en twa fytsen útfanhûs |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten