Trije kear haw ik no foarlêzen yn it timmerdoarp yn Wommels
Dan kinne je sprekke fan in nije tradysje.
Dat foarlêzen fyn ik moai en útdaagjend.
It meast lestige is in goed ferhaal te finen fan in lyts kertier
It tema is dit jier Spelen.
Ik gean yn de byb op sneup nei in ferhalenboek
en kom út bij " Pechvogels en Prutsers" of oarsom
Eppo Hödehöde fyn ik dêr, mei in ferhaal oer syn belibbenis
op de Olympyske Spelen fan 1928.
Ik fyn dat in pracht ferhaal
en it liket mij geskikt foar bern fan 9, 10 en 11 jier.
Liket geskikt, wat dat is it lestige.
At ik it as 70 plusser leuk fyn,
is it dan wol gesikt foar sokke bern?
At ik foarlêzen haw, bij it kampfjoer
seit de iene nei de oare âlder
"sa lang stil kinne wij se net krije"
It is yndie in merakel.
50 bern, sa stil harkjend nei it ferhaal
wêr't fan alles bard.
It is en bliuwt bysûnder....
Fred Cartens makke wat foto's
Geen opmerkingen:
Een reactie posten