Op souder lei noch in boek fan Douwe H. Kiestra,
sa't ik earder al skreau.
It boek is fan 1939.
Kritisi binne earst net sa entûsjast.
Syn "erotysk realisme" jout lilkens
stiet er op it omslach.
Ik bin op syk gien nei dat "erotysk realisme"
troch it boek noch in kear te lêzen.
It is in ferhaal út de jierren tritich
at earmoede troef is ek bij de lytse boerkes.
Ien fan de lytsboerkes hat trije dochters.
Dêr wol hij goed op passe, mei oare wurden
hij wol bepale mei wa't se omgean
Mar moaie dochters dy stjoere je net.
It boek is prachtich Frysk, dat yn it earste plak.
wurden/sinnen as
útkloarkje
wirktúchlik
in swym fan ûnoandwaanlikheid
nommel-moedich
foralterearre
alderbiminlikst
formoedsoenjen
yn 'e winkelheaksalve
hij rint wat tsjalskonkich
dat gobbet en mûskoppet
kwânskwize
binne in lust foar it each en sjogge je no hast net mear
Oer de erotyk fyn ik net folle.
Ik frees dat dizze sin foar opskuor soarge hat
it sterke kymkrêftige sied fan in laet út in âld en taei boerelaach dat yn sa'n jonge en ûntfanklike skerte frucht sette moat
Sa'n moaie sin,
sa'n moaie tekst mei gefolgen,
want se rekket yndie swier.
At it boerke dat heart seit er:
dus dou hast ús fanke al to nei west,
foar dat sij dines is,
wylde bruijer dato biste
Geen opmerkingen:
Een reactie posten