zondag 25 oktober 2009

God of de duvel

"Ik ben God niet" sei Louis van Gaal dizze wike neidat syn Dútske ploech ferlern hie. In goeie wike nei it presintearen fan syn boek "de Totale Mens" wie der mar ien dy't efkes tocht dat er God wie. Dat wie Louis sels. Moai dat der nei in wike ta ynsjoch kommen is dat God wierskynlik de totale minsk makke hat en dat hij allinne mar in boek skreaun hat wêryn hij in totale minsk betocht hat nei syn syn idee. En dat ynsjoch fan Louis van Gaal kaam nei in nederlaach en net yn ferbân mei de thomasfiering. Want hjoed wie dat it tema yn in soad tsjerken. Wat ik der fen begryp is dat je op dy dei je twifel wat mear sjen litte meie as oars. "Thomasvieringen zijn er voor twijfelaars met verlangen en voor gelovigen met vragen". Ik wit net at ik wol ta ien fan dy groepen hear, mar it is wol in nijsgjirrich punt.
Op dizze dei fan de Thomasfiering gong ik net nei tsjerke mar nei Sult. It stik Heksershol waard opfierd op in heasouder fan in pleats bij Molkwar.
De prachtige (technyske) fynsten fan Piter Stellingwerf, de aparte lokaasje en it moaie Frysk makke dit stik ta in bysûndere erfaring.
Ek no wer. It wie in tryst ferhaal, wêr't net God de haadrol spile mar de duvel.
It stik wie in frije fertaling fan in ferhaal fan de bruorren Halbersma en stiet yn Rimen en Teltsjes.
En at van Gaal hjir bij west hie, dan hie der fêst fan sein, dat hij it oerfrysk allegear poerbêst ferstean koe en dat hij seker foar de duvel net bang is. Dit froutsje ek net.

Geen opmerkingen: