Jim Morrison

Dêr rin ik dan op in sneintemoarn yn april 2012 op in tsjerkhôf yn Paris. Ferdwaald tusken al dy grutte grêven fan rike Frânske famyljes. In boekje yn de hân mei dêrop wat ferneamde deaden. Ik ferbaas mij oer de meast ferfallen grêven mei hjir en dêr in nij grêf fan in rike Sjinees.
Ik kom in plysje auto tsjin en ek wat touristen. Te herkennen oan de fototastellen.

Ik gean op syk nei seksje 6. It moat earne op in ferlitten plakje wêze. In tuskenpaad.

Yn seksje 6 is it net ferlitten. Drok sykjende minsken krekt as mij.

Drangstekken kom ik earst tsjin. Bij ien grêf op dit grutte tsjerkhôf steane de drangstekken. It grêf fan sjonger Jim Morrison. Deagien doe't hij 27 wie. Sjonger fan  the Doors.

Ien fan de grêven wêr't in soad blommen bij del set wurde. Ik hear Frysk om mei hinne praten. Net allinne fan myn famyljeleden mar fan mear. Ik hear Ingelsen, ik hear Dútsers en ik sjoch sels Japanners. Bij gjin inkel grêf is it sa drok.

It grêf, fuorttreaun tusken de grutten

en ik sjoch de beam...

dy't folplakt is mei kaugom...mei teksten, mei figuren....

Light mij fire.