It is snein
Ik haw krekt 7 kilometer draafd
en ferûnderstel dat it dêr bij bliuwt hjoed
wat de beweging oangiet.
Net dus, nei in bakje kofje mei appeltaart derbij
betink ik mij.
Fytse nei de pont fan Keimpetille
en dan fia Frjentsjer en de Slachte werom
Krekt foar Wjelryp stiet de fjurkepisser.
Neffens it ferhaal wiene de Wjelsrypsters der goed yn
om spul de kop yn te drukken
Sij doofden it skeel,
sa as je dat mei yn it fjoerpisje ek dwaan kinne.
Mooglik hat dat "skeel dove " ek iets mei Nazareth te meitsjen.
Nazareth dat stiet fannemoarn op it doarpsnamme boerd
at wij Wjelsryp binnen fytse.
Ik krij in momintsje in lyts bytsje it sneinsgefoel
Bij it sportfjild is dat Nazarethgefoel fuort
Mar it sneinsgefoel bliuwt.
It giet oer yn it Sodom en Gomorra gefoel
It sportfjild is omtovere ta in kermisterrein
mei tinten, springkjessens, biertinten, patatweinen,
oare hapkestrucks en noch mear biertintsjes
It liket de Snitswike wol
Dêr tuskentroch keatsend jongfolk
Net in pear, mar hûnderten....
Wat sil dat in moaie dei wurde mei dit ideale keatswaar
en noch idealer bierwaar.
Nei it pontsje bij Keimpetille
komme wij úteinlik yn Lollum
Lollum, it eardere Sodom en Gomorra
It sneinsgfoel is hielendal werom
Op dizze snein kinne je in kûgel troch it doarp jaaie
sûnder dat je in tsjerkegonger reitsje
It wie in moaie preek, seit de tsjerkegonger meast
ek al wie in sliepferwekkend ferhaal
It wie in moaie fytstocht fan 30 kilometer
en it jout mij ynspiraasje om dit stikje te skriuwen
